Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IX. Vol. 2. (Budae, 1833.)

Innoxii sanguinis olim Domini Andree, lerusalem et Sicilie regis, fratris nostri karissimi, beate recordacionis, cuius dire necis acerbitas fere tocius orbis fines seu plagas propulsauit, ad dictum regnum Sicilie nobiscum proficiscendo, inopinatis fortune casibus et variis personarum periculis, sumpma fidelitate fulti intrepide se submittendo, nostre Maiestati studuerunt complacere, et se reddere vtique graciosos et acceptos; volentes voto ipsorum graciose occurrere, et eorum beneplacitum adimplere, vt ipsos ad similia fidelitatis opera exercenda deuota mente incitemus, predictas litteras ipsius DominiAndree regis, Aui et predecessoris nostri karissimi, aurea Bulla sua roboratas, omni penitus suspicione carentes de verbo ad verbum presentibus insertas, acceptantes, ratificantes et approbantes, simul cum omnibus liberlatibus in eisdem expressis, e\cepto solummodo vno articulo, modo prenotato de eodem priuilegio excluso, eo videlicet, quod nobiles homines sine herede decedentes possint et queant ecclesiis vel aliis, quibus volunt, in vita et in morte dare vel legare possessiones eorum, vendere vel alienare ; imo ad ista facienda nullam penitus habeant facultatem, sed in fratres, proximos et generaciones ipsorum possessione eorumdem de Iure et legitime, pure et simpliciter absque contradiccione aliquali deuoluantur, vt tenor continet priuilegii Bullati domini Andree regis supradicti; confirmantes et easdem libertates de beneplacita voluntate serenissime principisse domine Eliszabeth, eadem gracia Regine Hungarie genitricis nostre karissime, ac de consilio eorumdera Baronum noStrorum ex regie benignitatis clemencia innouan-