Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IX. Vol. 2. (Budae, 1833.)

<lo, ipsos in eisdem perhempnuliter commisimus fruituros et gauisuros. Insuper pro tranquiliori statu et pacifico commodo eorumdem regnicola­rum nostrorum, de voluntate eiusdem genitricis nostre, et consilio eorumdem Baronum nostrorum, ipsis ex. solita liberalitate huiusmodi libertates infra­scriptas superaddendo duximus concedendas: quod si prelati vel aliqui viri ecclesiastici contra nobi­les regni nostri in aliqua causa in presencia alicu­ius Iudicis regni nostri processerint, et Jitem ha­buerint, tunc pro causa, pro qua agitur, Lite pendente, interdictum in eos ponere, vel contra ipsos sentenciam excommunicacionis non possint promulgare, sicut hactenus vsi sunt, et consueti, absque scitu et noticia regie Maiestatis; et si ydem viri ecclesiastici seu prelati tramite iuris obser­uato in alicuius regiiludicis presencia de iure con­uicti fuerint, tunc in eiusdem grauaminis penam, quo eorum aduersarios intendebant honerare, seii aggrauare, incidanteo factojnec pro funere homi­num per aliquem vel per aliquos interemptorum Archidiaconi, mala consuetudine, sicut vsi sunt^ vnam marcam exhigere valeant atque possint. Minuli etiam Conuentus ab emanacione litterarum suarum super perpetuacione possessionum confici­endarum cessent, et eoruui sigilla omni careant Jirinitate. Lucrum vero camere, prout tempore Incliti Principis domini Karoli , olim regis Hun­gariae, genitoris nostri karrissimi, pie mernorie, de quolibet integro fundo cuiie tres grossi solue­bantur, sic et nunc cum tribus grossis in nostra cainera cudendis, quorum grossorum unus sex de­narios camare nostre in valore et quantitate sex latorum Wvennensium valeat, ct ipsorum gros-

Next

/
Oldalképek
Tartalom