Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VIII. Vol. 4. (Budae, 1832.)

rantes , prohibere valuit ab excursibus et praedis, ad quas

? ad reliquam adhuc terram australem ? saepe quasi ex insidiis excurrerant." I. c. Quod etDiplomala comprobant: omnia enim liaec donationes nonnisi possessionum v s qu e a d m o 11tem Commagenum sitarum concernunt. Cf. Hormayr 1. c. p. 58. Ottoque III. Imp. Patrimonio Ecclesiae Patauiensis per Hungaros nouiter vastato immunitatibus collatis subuenit An. 985. Idem Otto Engelricho sub obligamine clausuram seu munitionem ad Trajsinam contra Yngaros construcndij terras donauit." Vide Cod. Diptom. Tomo I. Austriam cis montem Cetium adhuc tempore S. Stephani iuris Hungarici fuisse , colligitur e communi Chronicornm consensu: MS. certe Garstense ad an. 1042. dicit; Adalbertus Marchio, qui Marchiam orientalem Vngaris abstulit." „Henricus III. Imp. Anno 1042. autumno pro Petro contra Satnuelem Abam Pannonias j.etens Heimenburg, et Brecisburg euertit. " Contin. Hermanni. Item : A. 1043. Henricus iterum Pannonias petens ab Ovone, vix pactum impetrante, suscepta salisfaclione obsides, munera^ regnique vsque Lajthae fluuium partem accipiens, discessit." Otto Frising. S. Leopoldi filius, Henrici Jasimirgottfrater, inquit: „AdaIbertus, qui postmodum Marchiam orientalem, idest Pannoniam superiorem, Vngaris ereptam, Romano Imperio adiecit. " Tot a rectificatio limitum per eumdem Protoregem suscepta, partes Charentanas respexit, montemque in quo castrum Ilornstein (Zorkeo) exstructum , limitem esse voluit. V. Dipl. A. 1547.