Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VII. Vol. 5. (Budae, 1841.)

nas Octobris anno domini DCCCCLXXVII. indi­ctione VI. Regnante piissimo Imperatore Augusto. Ottone, anno XVII. actum in civitate Ratisbo­nensi. In Cliristi nomine. Amen." Monum. boicor. vol. XXXI. p. I. pag. 232—4. XIV. Nationis Hungarae primordia, virtus et constitutio primaeua. Vtra virtute, sapienti ne altae mentis pruden­tia, an vero bellicae fortitudinis insigni peritia, nostri Maiores inter caeteras non solum Europae, verum etiam reliquas liabitabilis terrae partes, re­gionesque eminuerint, facile in anticipem (sic) di­sputationem maximorum etiam ingeniorum cadere potest. A primo eorum ex frigidis incultae Scythiae regionibus egressu, totfluminum, va­dorumque transitus penetrati, tot hostilium terra­rum vires superatae, tot igni ferroque subactae provinciae, et urbes munitissimae partim subiuga­tae partim eversae, perpetuum et nulla oblivionis nota delebile utriusque virtutis testimonium ad pe­rennem posteritatis recordationem transmiserunt. Verum enim vero, quemadmodum ad felicem marte­togaque statum obtinendum, conditionemque Iau­dabilem consequendam, animi primum lmperio, de hinc autem corporis servitio opus est: Ita, her­cle, ad tanti imperii constilutionem, superatis infiniti fere generis hostibus, haud quaquam illi ipsi, a quibus nos prognati sumus, procedere po­tuissent, nisi utriusque facultatis vim coniunctam admirabili quadam magnitudine animi, quibuslibet adversariis suis obiectam, acerrime tuiti fnissent.

Next

/
Oldalképek
Tartalom