Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VII. Vol. 4. (Budae, 1837.)

rhaei: „reliquiae Amorrhaeorum." II. Reg. 21, 2. III. Reg. 9, 23. Gergesaei: II.Esd. 9,8. In noYO quoque testamento nomine Gergesenorum: Matth. 8, 28. Cf. 54. Hetthaei Jud. 1, 26. Immanserunt suis sedibus: II. reg. 11, 3. 6. Davidi facti tributarii III. Reg. 9, 20. cf. 11, 1. Suismet principibus obnoxii: III. reg. 10, 29. IV. reg. 7, 6. Sub captivitate quoque Rabilonica I. Esd. 9, 11. §. 22. Cum irrefragabili hac !codicum sacrorum auctoritate arduum omnino est, Procopii testimonium conciliare: qui de bello Vandalico lib. II. cap. X. tradit: „Tnnc temporis (ducatum Josue, filio Nave, gerente) maritima omnis regio a Sidone ad Aegypti fines, Phoenice dicebatur, nec nisi unum ibi fuisse quondam regem, confessione omriium constat, qui de Phoenicum antiquitatibus scripsere. Illic gentes numero abundantes degebant, Geresaei et Jebusaei, aliaeque aliis discretae nominibus in Hebraeorum Historia. At ubi Ducem advenam vinci non posse intellexerunt, relicta patria in Aegyptum conterminam commigrarunt. — Hic loco non invento, qui sedes ipsis satis latas praaberet, in Africam concesserunt, quam totam usque ad columnas Herculeas obtinuerunt, multisque urbibus conditis, frequentarunt. Phoenicum iingua etiam nunc utuntur incolae. Castellum quoque struxerunt in urbe Numidia, ubi est urbs jam dicta Tigisis. Ibi ad fontem uberrimum columnae e lapide candido visuntur duae: quae incisum Phoenicum literis et verbis sententiam hanc servant: Nos sumus, qui fugimus a facie Jesu latronis, fdii Nave." Sententia haec in thesaurum quoque Stephani et alios transiit.