Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VII. Vol. 2. (Budae, 1832.)

CCCIV. A. Ch. 1270. Stephanus R. H. in fauorem filiae suae rnonialis terras Ducatus Szolgagyor Takson etc. monat sterio B. M. V. de insula confert. Stephanus, Dei, gratia, Ilungariae, Dalmatiae, Croatiae, Kamae, Seruiae, Galiciae, Lodomeriae, Cumaniae , Bulgariaeque 11 ex. Vniuersis Christi fidelibus, praesens scriptum inspecturis, salutem in salutis largitore. Vt donationes perpetua soliditate solidentur, nec per quempiam successorum possint reuocari, vel irritari, litterarum solent testimonio communiri. Iustius autem videtur et dignius, quod maxime inconcussum permaneat, quod regia magnificentia salutis causa duxerit largiendum. Proinde ad vniuersorum notitiam tenore praesentium volumus peruenire: Quod nos pia ac salubri consideratione inducti, terras Ducatus et Zulgageur, Toxun, Zoich, et Kaad vocatas, in Comitatu Pestiensi existentes, cum omnibus vtilitatibus, et cum Ilbou insula, pro qua quaestionem moverat Laurentius Palatinus, lilius Keme^v quam inuestigata profundius veritate comperimus pertinere ad magnam insulam regiae Maiestatis, quas terras Lorandus, filius Garae, de nostra olim possederat collatione, qui comrTiissa infldeiitate de nostro aufugerat regno, cum eisdem metis et terminis, quibus dictus Lorandus luissederat, donauimus, dedimus, et contuiiinus^Sioiiasterio Sanctae Mariae de insula leporum, vbi lilia nostra Charissima, ac aiiae sortnes Ordinis Praedicatorum, Deo iugiter famuiantes, coramor^yr, perpetuo et irreuocabiliter possidendas. Metae autem et termini praedictarum terrarum hae sunt: