Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VI. Vol. 2. (Budae, 1830.)

ctum monasterium hostili saeuitia insurgentes, eos variis lacessitos iniuriis et iacturis oppressos ab ipsis, Decimis, Grangiis, castris, \iilis, terris, possessionibus, quibusdam tributis, et rebus aliis ipsius monasterii spoliare nequiter, ipsaque bona occupare, et occupata detinere, nequius praesumserunt, et adhuc detinere praesumunt, in eiusdem abbatis et monasterii non modicum praeiudicium et grauamen. Quare dicti Abbas et Conuentus super hoc , ad remedium Sedis Apostolicae recurrentes, nobis humiliter supplicarunt, vt, cum ipsi propter potentiam et malitiam ipsorum nobilium, et aliorum non sperent coram eorum ordinariis super his posse assequi iustitiae complementum, prouidere eis super hoc opportunae prouisionis remedio dignaremur. Nos, qui occurrere grauaminibus subditorum , et ipsorum quieti consulere delectamur, eisdem Abbati et conuentui adesse in hac parte fauorabiliter cupientes, de tua circumspectio-. ne confisi, fraternitati tuae per apostolica scripta mandamus, quatenus vocatis, qui fuerint euocandi , postquam de plano sine strepitu , et figura iudicii tibi legitime constiterit de praemissis, praedictos Nobiles, et alios ex parte nostra moneas efiicaciter et inducas , vt infra certum terminum, quem eis praefixeris, praemissa bona, sic occupata, restituant plenarie abbati et conuentui memoratis, et de iniuriis eis illatis satisfaciant, competenter. Si vero iidem nobiles et alii infra eundem terminum contemserint monitioni parere ; tu extunc eos ad id per censuram ecclesiasticam appellatione remota, cornpellas. Testes autem, qui fuerint nominati, si se gratia, odio, vel timore subtraxerint, censura simili , appellatione cessante,