Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VI. Vol. 2. (Budae, 1830.)

3.) Non sola scriptura, neque exvna solo characterismo, sed ex omnibus simul de vetustis chartis pronunciandum. Neque enim vnum est in eodem seculo, vnaue prouincia scripturae genus ; sed varia, vt de nostro experiri licet; nec possunt omnes vnius seculi scripturae ad amussim repraesentari. 4.) Vnum aut alterum defectum, modo essentialis non sit, legitimis autographis obesse non debere; quum in sinceris etiam nonnullis occurrant eiusmodi defectus leuiores. 5.) Historicorum aut inseriptionum testimonia chartis legitimis non ita praeiudicare debere , vt illorum praeferatur auctoritas : siquidem errata non leuia auctoribus etiam aequalibus subrepunt aliquando. 6.) Additiones Incarnationis , Indictionis, Glossematum aliorumque similium maxime in exemplis, seu apographis non officere instrumentorum veritati: quando quidem talibusnon careant rescripta fidei etiam indubitatae. Etc.