Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi V. Vol. 3. (Budae, 1830.)

tiuin noticiam liabituris, salutem in omnium saluatore. Ad vniuersorum noticiam tenore praesentium volumus peruenire, quod Domina Elisabeth, charissima soror nostra, quamdam terram, Tukul vocatain, in magna insula existentem, a nobis petiit sibi dari ; verum, quia nobis de qualitate et quantitate dictae terrae veritas non constabat, fidelibus nostris, Capitulo Budensi dedimus in mandatis, vt hominem suuin mitterent, fidedignum, coram quo Magister Ambrosius, Lector eiusdem Ecclesiae, ipsam terram Tukul reambularet, praesentibus commetaneis et vicinis, et stalueret ipsi Dominae Elisabeth, ceterisque sororibus, in insula Virginis gloriosae commorantibus, si non iieret contradictum; contradictores autein ad nostram citaret praesentiam , ad terminum competentem. Quod quidein capitulnm nobis rescripsit in haec verba: Excellentissimo Domino suo Ladislao, Dei gratia , illustri regi liungariae, capitulum Budensis ecclesiae orationes in Domino debitas ac deuotas. Ad mandatum Serenitalis vestrae cum Magistro Ambrosio, Ecclesiae nostrae Lectore, homine vestro , misimus \ num ex nobis pro testimonio fide dignum, coram quo idem homo vester terram Doininae Elisabelh, sororis vestrae, ac Dominarum de insula beatae Virginis Tukul vocatam reambularet, si non fuerit contradictum; qui homo vesler et noster ad nos reuersi dixerunt: quod conuocatis commetaneis et vicinis ipsius terrae, certis vndique metis distinctis, reambulassent eamdem; et statuissent eisdem Dominabus nullo contradictore existente; cuius quidem lerrae Tukul prima meta incipit a parte orientis, iuxta terram earuindem Dominarum, Bagald vocatam, vbi sunt duae metae