Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 2. (Budae, 1829.)

liae munere confouere. Proinde ad vniuersorum praesentium et posterorum notitiam liarum serie volumus peruenire, quod animo reuoluentes dilecti et fidelis nostri Comitis Herborti, filii Ost, Comitis, continuae (idelitatis obsequia, quae a tenera adliuc aetate nostra pariter et sua, in nostra curia, laudabiliter educatus, sine intermissione nobis exliibuit; tum etiam mente statuimus cum prouisione munificentiae regiae donationis. Etvtquaedam de multis fidelitatis eius obsequiis, quae longum foret omnia enarrare, praesentibus exprimamus: Yice quadam, in Russia, sub magna porta Galliciae, quae vocatur H ungarica, liobis, nostrisque Baronibus in expeditione praesentibus, laudabiliter dimicauit. Deliinc etiam super fluuium Venisztur viriliter coram nobis perstitit in conflictu. Reuersus autem nobiscum in corpus Yngariae, saepius legationes nostras detulit extra regnum. Processu vero temporis, cum regnum nostrum diuino iudicio, cui resisti non potest, inuasit gens pestifera Tartarorum, ipse tam possessiones, quam etiam fratres consanguineos suos et alios caros relinquens, in nostro seruitio nobiscum ad partes maritimas transiuit; vbi cum nostro lateri per suum continuum seruitium adhaesisset, charissimi primogeniti nostri, Stephani, Regis illustris, eum cum grandi fiducia duximus deputandum , statuendo eum ad habitanduin in Castro Clyz, in domo proxima eundem charissimum primogenitum nostrum, antedictum. Yt ipse periculi tunc imminentis eum lateri suo velut quoddam propugnaculum liabeat proximum, atque fidum; vbi fidelis eius nitor praecipue claruit coram nobis, qui tam terra, quam inari nobis ec-