Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 2. (Budae, 1829.)

ceplt: vadant duo sacerdotes, et interpres, et Clericus reuertatur ad Sartach. In vigilia assumtionis peruenit ipse Clericus ad Curiam Sartach, et nos bigauimus in descendendo iuxtaEtiliam cum Baatu quinque septimanas. Oportebat nos ire etiam pedibus pro defectu equorum. Tandem inuenerunt nos quidam Hungari, qui fuerant clericuli; quorum vnus sciebat adhuc multa cantare corde, et habebatur ab aliis Hungaris quasi Sacerdos, et vocabatur ad exequias suorum defunctorum. Et alius fuerat competenter instructus in Grammatica, qui intelligebat quidquid dicebamus ei literaliter, sed nesciebat respondere ; qui fecerunt nobis magnam consolationem afferentes Cosmos ad bibendum ; et carnes aliquando ad comedendum. Qui quum postulassent a nobis aliquos libros, et non haberem, quos possem dare; nullos enim habebam, nisi Biblium et Breuiarium, dolui multum ; tunc dixi eis, afferte nobis chartas, et ego scribam vobis, quamdiu erimus liic; quod et fecerunt. Et scripsi vtrasque horas Beatae Yirginis et officium defunctorum. Quodam die iunxit se nobis quidam Comanus, salutans nos verbis latinis, dicens: Saluete Domini. Ego mirans ipso resalutato, quaesiui ab eo: quis eum docuerat illam salutationem. Et ipse dixit: quod in Hungaria fuit baptizatus a Fratribus nostris, qui docuerunt illam eum. Dixit etiam, quod Baatu quaesiuerat ab eo multa de nobis, et quod ipse dixerat ei conditiones ordinis nostri. — Tandem circa finein exaltationis sanctae Crucis venit ad nos quidam diues Moal, dicens: Ego vos debeo ducere ad Mongu Cham, et est iter quatuor mensium, et