Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 2. (Budae, 1829.)

rer: Et ego cogitans, quod orarem Dominum , quia flexeram ambo genua , ineepi verba oratione dicens: Domine nos oramus Dominum, a quo bona cuncta procedunt, qui dedit vobis ista terrena , vt det vobis post haec coelestia : quia liaec sine illis vana sunt. ( Et ipse diligenter auscultauit.) Et subiunxi: „ Noueritis pro certo, quod coelestia non habebitis, nisi fueritis Christianus, Dicit enim Deus : Qui crediderit et baptizatus fuerit, saluus erit; qui vero non crediderit, condcmnabitur. " Ad illud verbum ipse modestQ subrisit j et alii Moal inceperunt plaudere manus deridendo nos. Tunc facto silentio dixi: Ego veni ad filium Vestrum, quia audiuimus, quod esset Christianus; et attuli ei litteras ex parte Domini regis Francorum; ipse misit me huc, ad vos; vos debetis scire qua de causa. Tunc fecit me surgere, et quaesiuit nomeu Vestrum, et meuin, et socii mei, et interpretis ; et fecit omnia scribi. Quaesiuit etiam, quia intellexerat, quod exieratis terram Vestram cum exercitu, vt haberetis bellum ; llespondi: Contra Saracenos, violantes domum Dei Hierusalem. Quaesiuit etiamsi vnquam miseritis nuncios ad eum? Et vos, dixi, vnquam.— Tunc exiuimus, et post pauca venit ductor noster ad nos, et ducens nos ad hospitium dixit mihi: Dominus rex rogat, quod retinearis in terra ista; et hoc non potest Baatu facere , sine conscientia Mangu Cham. Vnde oportet vt tu, et interpres tuus eatis ad Mangu-Cham. Et ego dixi: quod sine socio non possem ire; et etiam, quod bene indigebamus duobus famulis; quia si contingeret vnum infirmari, non possum solus remanere. Tunc ipse reuersus ad Curiam dixit verba Baatu. Tunc prae-