Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 2. (Budae, 1829.)

A. C/i. 1254. Idem /anucetitius Tioctoribus Decretururn praecipua ecclesiastica beneficia confierri , leges itetn secu** /ares praelegere , in/iibet. Innocentius Episcopus etc. Oranibus Prael;»tis in regno Franciae, Angliae, Scotiae, Walliae , Hispaniae et Hungariae, constitutis super spccula, et infra. Dolentes recolimus, quaJiter quondam pia ac sancta CJericorum plantatio, suae primae I»onestatis oblita , a summo sanctitatis culmine ad ima descendit vitiorum. Crebris quippe reJatis aures nostras abhorrenda fama circumstrepit, et incuicat assidue, quod relictis, quin imrao procul et abiectis Philosophicis disciplinis ( vt ad praesens de ditiina scientia taceamus) tota Clericori.uu multitudo ad audiendas saeculares leges concurril; et quod magis est diuini animaduersione dignum iudicii, nunc in plerisque mundi climatibus ad ecclesiasticas dignitates, honores, vel praebendas, nullus assumitur a Praelatis , nisi qui vel saecularis scientiae professor, vel aduocatus existat; cuin tales a talibus , nisi alia suffragarentur, eisdem essent potius repellendi. Maxime, cum Philosopiiiac alumni, in eiusdem gremio tam tenerrime educali , tamdiligentissime imbuti, tam excellentissime prointi et edocti, prae victus et vestitus penuria cons]>ectum hominum cogantur fugere hic et illuc tanquam noctuae latitantes; et aduocati nostri, immo diaboli, equis phaleratis purpurati insidentes, in fulgore auri, in candore argenti, in nitore gemmarum, in olosericis stupentem reuerberantes solem, se non Crucifixi vicarios, sed haeredes Lu.ciferi praetendentes; quocunque ingrediantur de se spectaculum facientes; laicorum indignationein et odiura contra se, immo quod magis esl dolendmn.