Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 2. (Budae, 1829.)

contra totam Dei Ecclesiam, prouocant et incur­runt. Dicunt enim Laiei: Ecce homines, qui non posuerunt Dominum adiutorem suum, sed multitudine diuitiarum sua­rum gloriantur; quod animorum elationes et gestus incompositi satis comprobant et ostendunt. Videtur siquidem adimpletum, quod pagani prae­sagio oculi fuerat figuratum: Omnia naturae praepostera legibus ibunt. Non sic ha­benda fides. Nec mirum. Seruit enim, Sara et Agar imperat. Affliguntur liberi, et serui obtinent principatum. Volentes igitur tantae insolentiae morbo necessariam adhibere medelam, Yt plenius et perfectius Theologiae studio insistatur, quae di­rectae iter ostendit salutis, vel saltem philosophi­cis disciplinis, quae etsi pietate careant, tamen dirigunt ad sciendum et cupiditatis reddunt extor­rem; quae omnium malorum radix et idolorum seruitus perhibetur. Hac irrefragabili constitutio­ne statuimus, vt nullus de cetero saecularium le­gum professor, seu aduocatus, quatenuscunque in legum facultate singularis gaudeat praeeminen­tiae priuilegio speciali, ad ecclesiasticas dignitates, personatus, praebendas, seu etiam minora bene­ficia assumatur, nisi in aliis liberalibus disciplinis sit expertus, et vita et moribus commendatus exi­stat. Cum per tales et Ecclesiae deturpetur hone­stas, et sanctitas exulet, fastus et cupiditas ita re­gnent, quod in cunctis suis lateribus grauem dolo­rem sentiat mater Ecclesia admirandis vlceribus sauciata. Si qui vero Praelatorum contra hoc sta­tutum salubre, praesumtione damnabili aliquid at­temptauerint, factum suum nouerint ipso iure , et se illa vice , poteslate conferendi priuatos. Et si

Next

/
Oldalképek
Tartalom