Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 1. (Budae, 1829.)

cunque pro vestra vtilitate vobis scribimus ad cautelam, tanto securius credere debetis, quanto nos cuncta vel ipsi vidimus oculis nostris, qui per annum et quatuor menses et amplius ambulauimus per ipsos, et cum ipsis, ac fuimus inter eos, vel audiuimus a Christianis, qui sunt inter eos captiui, et vt credimus, fide dignis. Mandatum etiam a supremo Pontifice habebamus, vt cuncta perscrutaremur, et videremus omnia diiigenter. Quod tam nos, quam frater Eenedictus eiusdem ordinis, qui nostrae tribulationis fuit socius, et interpres, fecimus studiose. Cap. I. ln principio quidem terra praedicta est in parte orientis posita, in qua Oriens, sicut credimus, coniungitur Aquiloni. Ab oriente autem est terra posita Kytaiorum , et etiam Solangorum (al. Sclangorum) a meridie sunt terrae Saracenorum; inter occidentem et meridiem Hugrorum. Ab occidente prouincia Naymanorum; ab aquilone mari Oceano circumdatur. Haec vero in parte aliqua est nimium montuosa, in aliqua est campestris, sed fere tota admixta glarea, raro argillosa, plurimum est arenosa. In aliqua parte terrae sunt aliquae modicae siluae; alia vero est sine lignis omnino. Cap. II. Stationes rotundas habent in modum tentorii praeparatas, de virgis et baculis subtiliter factas. Supra vero in medio rotundam habent fenestram, vnde lumen ingreditur, et vt possit fumus exire: quia semper in medio ignem faciunt. Parietes autem et tecta filtro sunt cooperta. Ostia. etiam de fdtro sunt facta. Quaedam stationes sunt magnae, quaedam paruae, secundum dignilatem et hominum paruilatem. Quaedam soluuntur subito