Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi III. Vol. 2. (Budae, 1829.)

non verentes illud incurrere maledictum: Vae, qui desjDiciunt Sion, et confidunt in monte Samariae dicentes: Non est nobis pars in Deo, nec liaereditas in filio Isai. Et Jicet in omnem terram intonuerit sermo Dei, curn coeli eius gloriam enarrent, et adhuc per locorum Antistites et alios patris familias operarios effundatur imber euangelicae veritatis ; sic tamen, prout in ortu crescentis Ecclesiae Doctor egregius profitetur, oportet esse haereses, vt qui probati sunt, manifesti fiant; ad praesens plurimi peccatorum pondere deprimuntur, et obscuratur cor eorum, vt ad rectitudinein anfractus non reuocent , quos sequuntur; sed velut domus exasperans et praeuaricans legem Christi, ad amaritudinem doctrinae prosiliant insensatae. Sicut eniin nostris est auribus intimatum, tanta in Bosnia, et vicinis prouinciis excreuit copia perfidorum, quod iam tota terra velut deserta et inuia luget et languet, spinis eam replentibus et vrticis; factaque est cubile draconum et pascua Struthionum. Vnde nos zelus commedit animarum volentes cum infirmantibus infirmari et apponere paterna consilia, quibus exhibeatur vulneribus medicina , vt curam , qLiantum in nobis fLierit suscipiat plaga bitumen. Ecce dilectuin filium , priorem Monasterii S. Bartliolomaei de trisulco, Cartusiensis Ordinis, virum vtique secundum cor nostrum, amicum Dei, potentem in opere ac sermone, qui paupertatem Christi pauperis imitando in despecto habitu, et ardenti spiritu non pertimescit accedere ad liberandas animas diabolicafraude deceptas, ad partes ipsas et concesso sibi plenae legationis o/licio , duximus destinandum ; vt auctore Domino tanquam diligens cultor agri domi-