Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi III. Vol. 1. (Budae, 1829.)

spondere. In lenimen tanta e iaetura do­loris adest in archiuo Primatiali par eius authenticum, a nobis detectum, quod duximus transcribendum. *) Quum in eo iam iam res foret, vt in confiniis terrae, qua passus, seu aditus e Ilarom-Szekiensibus Siculorum sedibus in Valachiam, ac vicissim patet, vulgo Bodza, seu Bozza nominatae (non Bur­czensis, Barczasag; Antonius Szereday in serie Episcoporum Transiluan. euicit) Prussia surgeret EquitumTeutonicorum, munimentis pluribus firmata : Andreas Rex, quod Philippus Pulcher cum Tem­plariis, sunnnis Romanorum Pontificum *) Pro temporis, cjuo Loe Andreae If. decretum in Ar­chiuo Primatiali inspicere licuit, breuitate aenigrna mihi visum, solutum iatn est feliciter: oculis enim microscopio armatis , in illo sigillorum ad dextram litterae conspieuae Ladislai Colocensis Arclii - Epi­seopi , in alter o Ioannis JVitriensis Episcopi , au­thenticantium nomina produnt; tertium manet illegi­bile , quartum deest penitus. Quo lit, ad horum teiri­por a, id est annum circiter 1317. 'juo Ladislaus Ec­clesiae Colocen. iam praefuit, et Ioannes in JSitriensi floruerat, esse idem referendum. Uixisse illud esse transumtum, cuius formam nec initio, nec fine r-efcr t , graui non caret err ore; simplicem asserere copiam , sigilla autlrentiea norr nrinus vetant. Est proin Diplo­matis, quo Andreas II. Regnum Hungariae A. 1222. constituit, par authenticum; omnibus transunrtis ve­tustius; vnicum suo in genere. Hunc in sensunr uream de originalitate eiusdem sententiam corrigi pcto.

Next

/
Oldalképek
Tartalom