Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi XI. (Budae, 1844.)

A lbertus, hoc nomine primus Austriae Dux, Adolfo Nassouio deuicto, Romanorum Rex saluta­tus, imperium non minus fortiter ac strenue, quam pater, administrauit. Eo quod Joanni e fratre suo Rudolfo nepoti, paternam haereditatem, diutius, quam liuic aequum, iustumque sit visum, retinuerit, anno reparatae salutis MCCCVIII. kalendas Maji ab eodem nefarie trucidatus. piiio viribus Alemanniae Princeps ei resistere dubitaret. Propter quod ergo Hungariae regem sibi postulauit hu­militer in auxilium, perpetua ^micitia se ipsuin eapropter eidem obligamlo. Adiiciens insuper, quoJ ipse auxilio simili, quandocunque a llege Hungariae foret requisitus, deberet subuenire. — Latlislaas petitioni RuJolfi satisfa­cturus, egressus de ciuitate Albensi, erecto Banerio, in Marchec coniunxit exercitum cum Rudolfo, qui ipsi­us aduentum, et auxilium sicut Dei exspectauit. Quoni­am gens Rudolfi in motu grauis erat, propter arma gra­uiora, nimisque timorata ad resistenduin tam validae multitudini, vt Ottocarus conducere ferebatur , pro eo contraire, ac mouere dubifabat. Hoc autem viso ac per­cepto Ladislaus, Ottocaro ail praelium properanti ac pa­rato, circa castrum Stflfrid, prope fluuium iMorauae, adpropinguat, Bohemicuin exercitum conuallantto circum quaque. Quorum quidem equos et etiain semetipsos sa­gittis Hungari et Coinani sic infestant vulnerando, quod Milot militiae suae Princeps, in quo copia exercitus con­fidebat, sustinere non valens Hungarorum impetuin ac sagittas, cuin suis fugain dedit et post ipsum Poloni conductitii, dissoluto exereitu fugerent cum Bohemis — In isto igitur praelio Rex Ottocarus dispersa inente et confusa vagando, in exercitu captus occiditur."

Next

/
Oldalképek
Tartalom