Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi XI. (Budae, 1844.)

Rudolfus, Alberti primogenitus, cognomine mitis, Elisabethae Wenceslai senioris, Bohemiae regis viduae copulatus, Wenceslao iuniore (Hungaris Ladislao) sicaria militis manu de medio sublato, aemuloque Henrico Charinthiae Duce deuicto , Bohemiam Austriae ducatui iunxit; ast paulo post perdididit, in flore aetatis decedens inprolis, anno M. CCCVII. 171—IV. Julii. Alberti progeniem nec Fridericus Pulcher, Austriae Dux, Ludouici Bauari Imperatoris aemulus *), nec Leopoldus, gloria equitum , nec Henricus Placidus , nec Otto hilaris, dicti, sed Albertus II. a corporis vitio contractus , a mentis praestantia, rerumque gerendarum vsu, Sapiens nominatus, propagauit: domum quippe Austriacam quatuor filiis, Rudolfo, a. MCCCXXIX. Friderico a. MCCC. XLVII. Alberto an. MCCCXLIX. acLeOpoIdo Probo an. MCCCLI. genitis sarsit; ditiones vero Habsburgico- Austriacas haereditariis coniugis suae Phrinetinis ad Rhenum prouinciis auxit. Vitam cum morte commutauit anrio MCCCLVIII. Albe rto II. sapienti successerat in Ducatu Austriae primogenitus Rudolfus, hoc nomine quartus, ab Academia Viennensi magnis sumtibus constituta , iactisque sacrae aedis, S. Stephani funda1) Pro augendis domus llabspurgico-Austriacae fortunis sub Friderico Pulchro decertarunt Hungari contra Rudolfum Rauaruin decretorio ad Aliihldorfium conflictu Annol322. Cf. MadiuiA in Seript. rerum Hungaricarum.