Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 7. (Budae, 1843.)

Tersatt et Fratribus in eo familiariter Deo seruientibus, in perpetuam eleemosjnam dedimus, donauiinus, adiudieauimus et conlulimus; et dedimus insuper dicto monasterio in vadum nostrum vnum molendinum, et vnam strupam, in fluuio Recha, nec non feniles in valle dicta Draga cum veris melis et terminis, eiusdem sine aliqua diminutione, quo ad nos spectabat. Ex quibus omnibus supra nominalis possessionibus elegimus esse dotem dictae Ecclesiae pro victu et vtilitate fratrum, ibi commorantium, vt et pro reparatione et vtilitate Ecclesiae praenominatae conuertantur. Ante nostrum ex hac vita decursum aliis donationibus dictam Ecclesiam dotabimus. Idcirco per presentes legauimus , dedimus, et contul imus, confidentes de Saluatoris promissione, quibus ob Dei sui amorem relinquunt, pollicitus est restituere centum pro vno, et cetera, vitamque aeternam daturum; vt etiam nos cohaeredes facere dignetur. Propterea ipsum Saluatorem Dominum nostrum Jesum Christum, et suam benedictissimam Ma trem Yirginem Mariam, possessionum praefatarum lenore praesentium haeredes instituimus , creauimus et fecimus iure perpetuo et irreuocabiliter. Imprecantes omnes et eorum conscientiam onerantes, quod huic nostrae voluntati, donationique ausu temerario, non contradicant, nec quicquam minimum vsurpando, vel Christum Dominum, vel eius Matrem exhaereditare praesumant; et si fecerint, tales temerarii cogantur respondere coram tribunali Domini nostri Jesu Christi, in die Judicii, nouerintque se iusto iudicio exhaeredandos de regno coelorum. Id circo omnes tales cuiuscunque status, condicionis et praeeminenliae existant, qui hanc nostram donationem et concessionem infringere studue-