Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 6. (Budae, 1844.)
mund und Herczog Albrecht unser Sun, und Elisasabeth unser Tochter an leiberben und unser vorgenant gemahel, als vorberiirt ist, abgingen, so sullen die vorgenandten drey hundert tausend guldein Jediglich an die Crone zu Behem geuallen. Mit Urkund ditz briefes, versiegelt mit unser kiiniglichen Maiestiit Insigel. Gegeben zu Prespurg am nechsten Sontas; vor Sanct Michels Tac; des heilisen Erzeimels n ^ o o o nach Christi geburt vierzehen hundert Jar, darnach in dem ein und zwanzigisten Jar- unser Reyche des Hungarischen etc. in dem fiinf und dreysigisten, des Romischen in dem zweleften, und des Behmischen in den anderen Jaren. Herrgott. Monum. Tom. III. p. 1. nro XXVl. CLV. Idem Sigismundus haereticis Uussitis resipiscentibus per Al~ bertum Ducem veniam impertiri iubet. An. 1421. Sigismundus — — — Id circo non per errorem aut improvide, sed animo deliberato et de certa nostra scienlia tibi damus, concedimus et donamus plenariam et omnimodam potestatem, auctoritatem et plenariam facultatem, quoscunque hereticos et hostes fidei et nostros rebelles, qui prius abiuraverint, et errores suos perfecte penituerint ct sanctae Romanae Ecclesiae reconciliati fuermt, recepta a legato sedis apostolicae prius penitentia salutari, et facta prius per eos et data sufficienti cautela, quod non possint relabi in pristinam ignominiam et offensam ad nostram gratiam assumendi, ipsisque dimittendi nostro nomine omnem culpam et excessus contra nos patratos , quos et eis tenore praesentium sine dolore mittimus, et ipsos recipimus in sinum nostrae