Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 3. (Budae, 1838.)

rarura f i g u r a maiuscula , praeterquam iii an­nis ae primis vocibus rara; minuscula saeculoXI. fuitminuta, XII. cursiua, Monastica, cum con­tractionibus, XIII—XIY. cursiua fracta vsque sae­culum XVI. praedominata: „Von dem zwolften Jahrhundert an begann man an den Ziigen der Mi­nuta immer melir zu kiiusteln; man $charfte die Buchstaben imrner mehr, so dass sie durchaus eckicht, spitzig, und wie gebrochen erschienen. Diese Schrift nennt man die Monchsschrift, oder Gothische Schrift. ,Im Anfange des vierzehnten Jahr­hunderts verschonerte sie sich , seit Kaiser Fried­ricli desll. Zeiten; aus dem geschwinden Zuge der Buchstaben entstand die Fractur Schrift; und wur­de im XIV. und XV. Jahrhundert allgemein ge­braucht, und machte die Urkunden beynahe un­lesbar." 5 ). O r t h o g r a p h i a aeuo interm.cdio tota a recta scribendi ratione degener, per adie­ctionem, vel detrpctionem ac commutationem li­terarum corrupta et temerata: ae in e, vel ii in y cum duobus- vel vno puncto transiit; i iam cum puncto vel accentu, vel absque scriptum; 110­minum propriorum scriptura varia et inconslans fuit maxime. Siglarum vsus vsque saeculum XIII. frequens; abbreuiaturarum a saeculo XIV. necmo­dus nec finis certus. Orlhographia in uno eodem­que instrumento diuersa est; ad leges, pro scri­bae dexteritate, ac diligentia, magis vel minus ex­acta. 4). In te r p u n c t i o n e s perinde vagae : Saeculo XI. domi nostrae post singulum verbum punctum, mox coma nostrum, mox colon cum suffico commate (;) mox tria puncta sibi imposi­ta (: ) vsurpabantur. A saeculo XIII. vsque XVI. interpunctiones iam intermissae, iam adhibilae: formn commatis iam directa, iam inuersa, mox co-

Next

/
Oldalképek
Tartalom