Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 2. (Budae, 1834.)

praedicti Simonis, strenuae agilitatis adolescens, in nostrae Maieslatis conspectu, Castellanum eiusdero fortalitii mortalibus plagis prostrauit sauciatum; reportato igitur triumpho et gentibus nostris dimissis ad propria remeare, nobisque pro certorum negotiorum conclusione velut iam securius D ab hostibus paulisper ibidem repausantibus, nonnulli Bosnenses ex aduerso clam adunatis cateruis nos hostiliter inuadere proposuerunt; nos praecognoscentes ipsis fidelibus nostris, quos iam ante remiseramus ad propria, iutimare decreuimus; qui confestim hoc intellecto redierunt pugnaturi, per quos etiam de his victoriam indubie sperabainus, nisi iidem nostri aemuli cuiusdam aurorae diluculo per vias obliquas praelii faciem clam euasissent; porro post tempora praemissorum tanta fu it eorumdem indesinentis zeli constantia iugiter nobis seruiendi , quod in cunctis exercitibus et expeditionibus nostris, signanter aduersus Bosnenses, Turcos et Australes f plerumque nobis, et regni confiniis aemulantes motis, etiam interdum non vocati per nos, sed liberali ac proprio nutu ipsorum suis laboribus atque sumptibus pro nostri honoris exaltatione largissime expositis , non parcendo in vniuersis fere expedilionibus personaliter constituti fideliter nobis seruire non cessarunt. In ipso» rum namque constantioris fidei demonstrationem plerumque salaria ipsis per nos deputata relaxando propriis eorum bonis pro nostri nominis excellentia militare maluerunt ; nonnunquam quoque erga nostram curiam residentes occurrente subita motione area (sic) regnorum nostrorum confinia dissimulatione relegata repatriandi, et sibi proficiscendi inora minirae postulata absque protelatio<