Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 2. (Budae, 1834.)

triumphat gloriosc; et exinde nostros aemulos 110strae reduxit gratiae; praefalo tainen Stephano de Debreu cumsuis exceplo, qui postmodum partes nostras Transyluanas ibidem in sua perfidia, paucis diebus euolutis vitae metas emeauit; cumiisdem diebus quidam Poloni ciuitatem nostram Bartfa nuncupatam , quam primo diutius sub nostro nomine tenuerunt, tandem vlterius contra nostrum nutum coepissent retinere, non modicam nostris fidelibus circumsitis turbationem inferentes ex eodem , quadringentorum equitum bellantium numero adunato, non sine arduis expensis et laboribus nostri fideles ciuitatis obtentionem, et antedictorum rebellium detentionem cum ceteris nostris lidelibus in suae fidei perseuerantia procurarunt, Ad haec cum in Begnum Bohemiae quibusdam prouocationibus incitati hostilem direxerunt exercitum, singuli praedictorum nostrorum fidelium arma sumendi aetatem habentes personaliter cum suis familiaribus et sequacibus in ipsum exercitum proficiscendo ? multis ibidem exhibitis gratoruin obsequiorum donis , praefati Magistri Stephanus, fiiius Ladislai et Sebastianus, grauissimas vulnerum piagas in eorum corpora sustulerunt; multura demum soliti roboris valorem ab ipsorum agijitate subtrahentes , vbi praefatus Stephanus per ictum sagittae vnum eius pedem transuolantis mirabilem perlulit laesionem; in expeditioriibus quoque nostris exercitualibus aduersus Bosnenses nobis rebelles , motis et deductis notabiliter valde per eorumdem actus fidelissiraos studuerunt proficere parti nostrae. Cum enim in obsidione cuiusdam forlalitii Dobor appellati in illis partibus nobisrebellis, pugnam ageremus, Stephanus, filius