Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 2. (Budae, 1834.)

fuit subsecuta, nobis pristino solio regiminis, cui nunc feliciter imperamus, iustissima Dei miseri­cordia restitutis; quatnquam disturbiorum et mo­t.ionum regni nostri temporibus in praelactisob fa­uorem praefati Ladislai de Duratio et aliorum quorumuis nostrorum aemulorum et rebellium, pa­lam vel occulte, directe seu indirecle, et aliter vtcunque commisissent, palratis gratiam specialem , integramque et effectiuam fecisse de certa nostra scientia perhibeamur, quemadmodum huiusmodi gratia nostra tunc eis facta mentis nostrae memo­riae de praesenti etiam viuaciter occurrit, et in nostris lilteris vigorosis superinde debitis , et pri­maeuis temporibus datis et emanatis clarissime vi­dimus contineri; quas quidem noslras litteras gra­tiosas adeo ratificamus et confirmatas iugiter ha­bere volumus, ac si praesentibus de verbo ad verbum inscriptae et insertae haberentur. Tamen vt ipsius nostrae gratiae vigor nequaquam aliqua temporis vetustate detergatur, sed in praesen­tem nouam firmitatis paginam recollectus perpetua subsistat memoria ftilurorum , nec praemissae no­tae infidelitatis raendum eiusdem gratiae curatam beneficio praefatorura Nobilium, et Dominoruin, aut suorum superstitum temporibus nostris, aut nostrorum successorum quorumcunque vllatenus liceat impingi faciebus, requirentibus potissime multimodis fldelitatum exhibitionibus, et laudabi­liura obsequiorum gratuitis meritis,quibus post prae­missae gratiae nostrae largitionem liberalem , sae­pefati fideles nostri accepti beneficii non imtnemo­res, iino verius iuxta posse gratuiti retributores nostrum et nostri regirainis honorera diiigere stu­duerunt, nominisque nostri magnalia cum iramen-

Next

/
Oldalképek
Tartalom