Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 2. (Budae, 1834.)

obsequia, qui liullam vlterioris ambiguitatis scinliilam de nostri status pacificatione in eorum cordibus reseruando, sed prout Deo disponente, cui liumanus intellectus nequit contraire , fuit subsecutum, firmiter tenentes in nostri culminis solio successiuis temporibus regnaturos rerum praemissarum finales exitus minime praestoJantes, adhuc praenarratis processibus Guerrarum in suo feruore perdurantibns ad obtinendum gratiam in nostro conspectu humiliter procumbere studuerunt, expurgasse , et totaliter absoluisse ; absolutosque etemendatos per nostras vigorosas litteras, pro tunc exinde datas , pronunciasse , capitibus etiam , possessionibus , iuribus, rebusque et bonis eorum vniuersis primitus, temporeque debito, vtpote adhuc praemissis vtriusque discordiae guerris raanentibus super praemissa infidelitatis nota et crimine laesae maiestatis, illalionisque damnorura, spoliorum, et vniuersoruin generum contra culmen nostrum regium , et quosuis ad nos pertinentes , per ipsos, et ad se pertinentes tam praetactae nostrae captiuitalis, in quo quidem tempore , licet eidem prima vice propter generalem vniuersorum regnicolarum nostrorum ob effectum ipsius nostrae captiuitatis in vnam voluntatem factam confoederationem ab eis, etiam si maluissent^ commode se retrahere nequeuntes cum coeteris processissent; taraen deraum pro nostrae liberatione personae tota mentis affectione vires addiderunt, se ipsosque et eorum exemplo lautissiraam regnicolaruin nostrorum coho rtem , in desiderium nostrae eliberationis constanter reduxerunt, vnde Diuini iudicii occulta dispositione statuente optata personae nostrae libertas non longi temporis processu mediante votiue