Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 2. (Budae, 1834.)

iusj quod in ipsis possessionibus liabuissel vel ba bere posset in futururn, eisdern Emerico et Iolranni, eorumque baeredibus et successoribus vniuersis dederat, donauerat et contulerat coram nobis iure perpetuo et irreuoeabiliter tenendum, babendum et possidendum. Praemissis itaque sic peractiSj eidem Emerico el lobanni, filiis Iacobi, ac praescriptis procuratoribus eorumdem Comiiis Ienul, et Iobannis, dicti Vrduglr, in praemissis iudicium et iustitiam per nos impertiri postulantibus, licet praescripta Domiua Maria regina corjsors Domini Belae regis quasdam terras caslri Zulgagyeur vocati Beus ei Arpadfoka nominatas, annotato Magisto Lotbardo, auo videlicet et praedecessori ipsius Iobannis, dicti Vrdugb, et eius liaeredibus et successoribus, ex licentia eiusdem Doinini Belae regis in perpetuum dederit et coutulerit, praescripti etiam Fako et Audych, lilii Petri deOwgva, coram memorato Capitulo Posonien. comparentes, terram seu possessionem Zolgagyeur vocatam, in Challokoz inter terram Vdwainok dictam a parte superiori el terram Bukenkurthy vocatam, a parte inferiori iacentem praenominato Petro, filio Mikonis de eadem Zolgagyeur, famulo eorum, cum cognationis iuris eadem extitisset, pro fidelibus seruitiis eiusdem perpetuo restituerint et resignauerint, praefatusque procurator dicti Comitis lenui eandem terram Zolgagyeur vocalam, certo titulo ad eundem Comitem Ienul deuentam, fore retulerit; tamen quia praedictae j)0ssessi0nes Beus et Arpadfoka vocatae per praedictam Mariam reginam memorato Magistro Lothardo datae et donatae per se aliae jjossessiones nec in vicinitate dictae Iitigiosae possessionis Zol-