Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 2. (Budae, 1834.)

uft; denlque cum nos alias, vt puta anno terlio iam retrolapso, vna cum plerisque Praelatis etBaronibus, ac Proceribus regni nostri cum valido exercitu aduersus immanes et feroces Turcos et ceteros Paganos regni nostri et nostros aemulos et capitales inimicos extra et vltra terminos antefati regni nostri pro eiusdem firmiori tuitione eminus profecli fuissemus, et cum eisdem Turcis ac ceteris paganis et scliismaticis infra ambitum regni nostri Bulgariae per eosdem Turcos vi occupati, bellica certamina aggrediendo^ ibique fortuna nobis, proh dolor, nouercante, grandia discrimina, pro Christianitate et regnorum nostrorum defensione sustinuissemus, occulto Dei iudicio permittente, penultimoque ductore Christo praeuio per freti ac pelagi amnes versus climata regnorum nostrorum nobis remigantibus, interim praetaxatis viris perfidis, vtrisque Stephano et Andrea, fratre ipsorum, idem Stephanus, dictus Vrdung, adherens cunctis ipsorum nisu et nixu, nos cum praefatis nostris fidelibus, nostro laleri adhaerentibus, ad instar subdoli serpentis, de dictis regnis nostris eliminare, excludere et exterminare moliebantur. Namiidem vterque Stephanus, quibus idem Steph. Vrdung adhaeserat, nobis, vt prefertur, in naufragio procelloso laborantibus, huiusmodi litteras a Ladislao, rege Apuliae, nato scilicet quondam Caroli regis, procurantes obtinuerunt, vt iidem viri perfidi, vterque Stephanus, successores ipsius Laachk, in antefatis regnis nostris, vicarii ipsius Ladislai regis essent Jgenerales, et praecipue quidquid in dictis regnis cum regnicolis nostris ipse vterque Stephanus in persona et authoritate ipsius Ladislai regis disponerent, ordinarent et sponde-