Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 2. (Budae, 1834.)

rent, cuncta illa idem Ladislaus rex acceptaret, ratificaret et perenniter ex nouo roboraret• et \t celerius et facilius annotati Stephanus, quondam Wajwoda, et alter Stephanus de Simontornya, vna cum Andrea fratre ipsoruin ; nec non praefato Slephano, dicto Vrdung, ipsos regnicolas nostros ad ipsius Ladislai regis benepsacita et obedientiae commoda explenda potuissent fleclere et inclinare, nunciis et svndicis suis adBajzath, DominumTurcorum super eo, vt ipsius Bayzat filiam eidem Ladislao regi matrimoniali foedere copulare et post copulationem sacro regio diademate ipsius regni nostri immediate voluissent coronare, solicite destinatis; validum et saeuissimum dictorum Turcorum coelum et falleratam cohortem ad lerritoria regni nostri, inter fluuios Drauae etZauae existentia, hostiliter introducere et per eosdem incendia, valida et homicidia ac spolia grandia et detentiones, abduclionesque nobiliumet ignobilium vtriusque sexus immensae pluralitatis hominum fidelium nostrorum, in regno et territorio nostris antefatis; prout haec cuncta ipsorum facinora fideles nostri dolorosis eorum gemitibus, nostro in conspectu reuera reprobarunt, nequiter perpetrari facere verili non fuerunt. Demumque idem Stephanus Vrdungh mala malis accumulans, dum ingressum nostrum versus climata regni nostri intellexisset, protinus in manifestum suae infidelitatis signum , viam, qua vna curn fidelibus subditis nostris, lateri nostro tunc adhaerentibus, versus et prope praedict m fluuium Drauae proficiscebamur, toto posse aduersum nos praecludere et aditum nostrum prohibere et impedire satagebat; sed dictorum nostrorum fidelium subditorum viri-