Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomus. I. (Budae, 1829.)

ac instituti ciuilis a Romanis, Gothisque supererat, extinctum pene est. Domimum ipsorum vtrique sedi Arehiepiseopali, Sir­miensi ac Lauriacensi, funditus euersis,. fuit maxime fatale. Ferocia ista armis Ca­roli duntaxat Magni, finiente seculo octa­uo, potuit mitigari j ast amissum vna im­perium. Religionem christianam difficulter susceperant, ac desultorie coluerunt. Chrobati, quos Croatas clicimus, gen­tis Slauinae propago, Auaribus rerum po­titis in Dalmatiam penetrarunt, Graecorum subditi; si fides Constantino Porphjroge­nito (de adm. Imp. C. 31.). Ex oris mariti­mis ad Drauum vsque ac Charintliiam , in­clinante Graecorum in oecidente imperio, potestatis suae limites protulerunt. Admis­sa subditorum religione, mox a Francorum Imperio absorbti, his nonnisi arctatis no­men cum libertate receperunt. Par fuit Bulgarorum s qui aVolgae ri­pis , Anastasio per orientem imperante, Thraciae, ac Moesiae confinia inuaserant, conditio acfortuna. Rerum summam, quam aliquamdiu cum Auaribus communem ha­bebant, armis Francicis vna amiserunt, vl­tra Tibiscum repulsi (Eginhardus Script. re­rum Franci. Tom. II. p. 98.). His in sedibus, Graecorum socii effecti, dominium aduen­tum vsque Hungarorum retinuerant (Ano­nymus Belae Notarius de Gest. Hung. C. XI).

Next

/
Oldalképek
Tartalom