Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomus. I. (Budae, 1829.)

adhuc rarissimus emtor inueniebatur. Ex quo facile est opinari, quae turba hominum emendari possit, si fiat poenitentiae locus." Ex C. Plinii Caec. Secundi epistolarum Lib, X. nro. 97. Epistolae liuius meminit Tertullianus Apolog. c. 2. his verbis : ,, Plinius Secundus cum Prouinciam regeret, damnatis quibusdam Christianis , quibusdam gi^adu pulsis, ipsa tamen multitudine perturbatus , quid de cetero ageret, consuluit Traianum tunc Imperatorem, allegans praeter obstinationem sacrificandi, nihil aliud se de sacramentis eorum comperisse , quam coetus antelucanos ad canendum Christo, vt Ueo, et ad confoederandam disciplinam • homicidium , fraudem , perfidiam, et cetera scelera prohibentes. Tunc Traianus rescripsit: hoc genus conquirendos quidem non esse , oblatos vero puniri oportere. " A. Ch. 104. cir. Tt ciianus Imperator acta C. Plinii ratihabet, ac Christianos haud conquirendos, sed delatos puniendos, decernit. Traianus Plinio S. Actum, quem debuisti, mi Secunde, in excutiendis causis eorum, qui Christiani ad te delali fuerant, sequutus es. Neque enim in yniuersum aliquid, quod quasi certam formam habeat, constitui potest. Conquirendi non sunt; si deferantur, et arguantur, pu- * niendi sunt: ita tamen, vt, qui negauerit se Christianum esse, idque reipsa manifestum fecerit, idest supplicando diis nostris, quamuis suspectus in praeteritum fuerit, veniam ex poenitentia impetret. Sine auctore vero propositi libelli, nullo crimine locum habere possunt. Nam et pessimi exempli , nec nostri seculi est." E Caii Plinii S. epist. L. X. nro. 98. De isto decreto ita Tertullianus (Apol. cap. 2.): „0 sententiam necessitate confusam! negat inquirendos , vt innocentes; et mandat puniendos vt nocentes. Parcit et saeuit; dissi-