Wenzel Gusztáv: Árpádkori új okmánytár. Codex diplomaticus Arpadianus continuatus. VII. 1235–1260. (Pest, 1869.)

tassemus, idein pia consideracione inductiis singula, que sibi dicebamus, corde reeolligens pleniori, ne per ipsum cuiquam preiudicium fieret, a quo gráciám prestolantur vniuersi, ipsos a tali nota cum suis terris eximendo, maximé pro meritis et seruiciis Magistri Benedieti Notarij karissimi filii sui domini Regis Stepbani fratris eorundem, qui quidem seruieia ipsi domino Regi St. a temporibus sue puericie fideliter exhibuerat, per que remuneracione ampliori merito fuerat attollendus, in numerum seruiencium suorumrestituit cum ipsorum posteritate, ac perpetuo collocauit. Quorum eciam terrarum mete, prout Blasius Comes filius Detrici, iobagio Castri Zaladiensis, qui ad circueundas easdem terras a domino Rege specialiter, et Sankud iobagio eiusdem Castri ex parte nostri missi fuerant, nobis recitarunt, boc ordine distinguntur : Incipit enim ab oriente supra molendinum Suyk, ubi est meta terrea; dehinc versus meridiem venit prope pirum quendam ad metam terream ; deinde in uia directa uadit ad Kysegurd, ubi est meta terrea; deinde superius in quadam mega ascendit ad metam terream ad collem quendam ; deinde in via ad vallem; dehinc in magna uia, que uadit ad domum Buza usque ad Bud gepwe, circa quem locum deciinat in mega quadam ad occidentem ad vallem, que dicitur Wasardwelge, ubi est meta terrea; abhinc vádit ad finem Chichov gepwe; dehinc uersus meridiem in quadam mega uadit ad siluam nir, ubi est meta; deinde deciinat uersus occidentem, et in eadem silua uadit per tres metas terreas, et exit de eadem silua ad metam terream, et in quadam mega uadit superius ad aquilonem, et exit ad uiam ad metam terream, in qua uia itur ad ecclesiam Sancti Georgij ; deinde in eadem via uadit usque ad locum, ubi eadem terra separatur a terra Dionisij filij Comitis Georgij, et eadem uia separat ipsam terram per metas antiquas a terra predicti Dionisij usque ad locum, qui dicitur Bokonhyda, ubi cadit in aquam Karka, et in eadem aqua uadit superius usque ad metam priorem, et sic terminatur. In cuius rei memóriám presentes litteras concessimus sigilli nostri munimine roboratas. Datuin anno ab Incarnacione Domini millesimo ducentesimo quinquagesimo septimo. (Eredetie bó'rhártyán, melynek zöld selyemzslnóron függött pecsétje elveszett, a budai kir. kamarai levéltárban.)