Wenzel Gusztáv: Árpádkori új okmánytár. Codex diplomaticus Arpadianus continuatus. III. 1261–1272. (Pest, 1862.)

curn careret solacio liberorum, terras suas Tamasi et Petud nuncupatas monasterio Beati Martini in eleemosynam perpe­tuam eoram Albensi Capitulo contulerit paeifice possidendas­Cum autem donaciones possessionum faete sine consensu Regio non possint perenniter stabiliri; ideo a nobis instan­tissime postulauit, quatenus iam dicte domine factas dona­ciones nostro dignaremur priuilegio coníirmare. Verum quia idem monasterium speciali gaudet priuilegio, et cum nos aliunde pro incremento vtilitatis eiusdem in bis et aliis esse fauorabiles debeamus, peticionem dicti Abbatis iustam esse omnino attendentes, premissam possessionum collacionem gratam babentes, ipsam secundum formám litterarum Al­bensis Capituli, in quorum presencia earundem donacio fa­cta fuerat, ipsi monasterio nostro auctoritate presencium du ximus confirmandam. Quarum quidem litterarum Albensis Capituli tenor tal.s est: (Következik a székes-fehérvári káptalan 1262-ki ok­mánya, mint alább 20. sz. a.) Yt igitur prefatas possessiones dictum Monasterium nostrum possit perpetuo et paeifice possidere, in confirma­cionem donacionis premisse presentes litteras in testimonium darl fecimus sigilli nostri dnplicis munimine roboratas. Dá­tum per manus magistri Farkasij Electi Albensh Ecclesie aule nostre Vice*Cancellarii dilecti et fidelis nostri. Anno Domini MCCLX. sccundo, Regni autem nostri anno vicesimo octauo. (Eredetie a szent-mártoni főapátság levéltárában.) t

Next

/
Oldalképek
Tartalom