Wenzel Gusztáv: Árpádkori új okmánytár. Codex diplomaticus Arpadianus continuatus. II. 1234–1260. (Pest, 1861.)
dum usum anticum, et per famam pnplieam ad se de iure pertinere, priuilegium Sancti Ladislai in iudicium super principali produxit: nos uero uisis priuilegiis et instrumentis , racionibus, et auditis allegacionibus utriusque partis, et populorum intellectis, quia priuilegium partis aduerse in nullo priuilegio Abbatis Sancti Martini videbatur preiudicium generare, sui iuris affirmabat; sed et quia et accepimus ex confessione postmodum eorundem populorum ad monasterium Sancti Martini pertinere predictum, et ex testimonio conterminalium suorum nobilium, qui nobis sua scripta direxerunt, sub suis sigillis, prestitis nicbilominus corporaliter sacramentis; terram ipsam et Ticiam per latitudinem, et longitudinem dicte terre et ultra Ticiam cum toto arundineto et piscina Mirobt, cuius mencio fit in priuilegio Sancti Ladislai ; monasterio restituimus memorato; ipsum per magistrum Albei Arcbidiaconum Nitriensem, et Canonicum Strigoniensem, domini Regis pristaldum in possessionem misimus memoratam. Vt autem in posterum huic nostro iudicio non possit uicium falsitatis imponi, ad maioris rei certitudinem sigillum nostrum apposuimus huic carte. Dátum anno Domini M 0CC 0XXX 0. septimo. (Az eredeti után. Ciech.)
