Linzbauer, Franciscus Xav.: Codex Sanitario-Medicinalis Hungariae 3/4 (Budae, 1861)
Mantissa
765 uberniuin, methodus, ritusque priori par, doctrina obiecta temporum processu icta. In Theologicis: disciplina casuum in Moralem Christianam transiit, iam parte, quae curam animarum respicit, bini etiam sunt professi. Dogmata iriter explanarunt bini. Ab eloquentiae S. Magistro Historia etiam tradita Eecle- astica et Religionis. Professores Lingarum Hebreae ac Graecae, imbutos iam, tius quoque provexerum, distinctim repetendo. A summa S. Thomae desitum; beologiaque annis tribus.- duobus per tractatus octo,- Parte, qua polemic« 5t, tertia anno tradita. In Juridicis manserant: Juris civilis ac patrii privati ac pulbici, Juris item monici ac Pontificii Doctores. De hac Facultate Juridica Martinus Schwartner tatistices Parte II. III p. 368: annotavit Excelsum Consilium R. L. H. A. 1766 tribus Juris Professoribus (Juris nempe patrii privati, ac Praxeos, Civilis am Romani) Studiorum facultatis Juridicae rationem exegisse; qua ex relatione mstiterit: Professores Juris Patrii, ut causis tuendis vacarent, in docendo ternasse, ac Professorem quidem Theoriae annos 15 praxeos 12 cursum lum absolvisse. Quidquid sit cum hoc anecdoto, sine teste, sine fideiussore; ’ravit certe Vir Clarissimus, dum Facultatem Iuridicam annum usque 1770 tri- us duntaxat individuis constitisse ait: cum docens Canonum in serie Profes- >rum plures ante annos reperiatur. In Philosophicis salubres non minus facti progressus: Logicam et ethaphysicam explicuit unus; Ethicam et Ius naturae alter. Qui eloquentiam, [em et Historiam profanam. Mathesim theoreticain unus, alter practicam cum eometria, Architectura civili ac militari, tertius sublimiorem cum Astronomia, hysica non generalis solum et particularis; sed et experimentális facta. Accesserant: Geographiae, ac Linguarum: hungaricae, germani- le, gallicae Magistri. Speculae Astronomicae ac Bibliothecae Praefecli cum ociis; Historograplius Regni efformatus. Ephemerides denique litterariae. §. 33. Egregiam e Societate Jesu in Academia Tirnaviensi Doctorum con- mtionem nemo inficiabitur , nisi invidus , aut ignarus. Multa eam foverant i n- itamenta: Mensvetioribus nonnisi disciplinis exerciti, ad severiores ; tra- ita Philosophia, ad Theologiam explanandam eluctati; UniversitatisTirnav. Ca- íedras, qui scientias in Academiis iam cum laude professi fuerant, impleverant; rat ideo eruditio ipsorum non uniformis, quam unilateralem dicunt, sed multi- irmis, locuples quoque. Missiones Romam, Viennam, Graecium, Lincium tc. unde novis ideis instructi redierant, non absimiliter contulerant. Rectores c Cancellarios Academiae Viri doctrina ac litteris celebres egerant; qui et stu- ia moderabantur irreslricte. Ad honores, gloriamque aditus virtute, doctrina, c literis aquisitus nonnisi: Universitas verum fuerat lege hac eruditorum col- egium; Doctores tam animo quam religione studiis addicti; non rei domesticae ura, non familiae providentia, non aegritudinis aut senectae anxietate distracti. ,aboribus fessi, honorifica quiete sunt recreati. Subsidia quoque contulerant amplissima plurimum: Bibliothecae usi- us et indigentiis congruae; Typographiae ad excudenda liberaliter opuscula romtissimae: Revisio librorum domestica per viros doctissimos; Repetitiones tudiorum apertae ; Pretium , id temporis , litterarum amplius; Aulae Academiae Praesulum, Procerumque caterva ornatae; Communisque applausus, in- 3r socios par, — sine invidia-studium, atque contentio. His artibus et adiu- lentibus quamvis oportet efflorescere Academiam. Liceat Academiam Scientia- um, qualis sub Societate Iesu usque 1774 fuit, Baconii de Verulamio nobili flato concludere. „Illud notatu omnino dignum est: temporum incuria in 'aedagorum delectu veluti obdormiri; vetus tamen querela sit, inde usque iptimis et prudentissimis seculis deducta, Resp. circa leges quidem nimium sata
