Kalocsai főegyházmegyei rendeletek 1867-1879

— 86 — „Districte praecipit" sacerdotibusConciliumLateranenselV. „in virtute obedientiae, ut divinum officium pariter ac nocturnum, quantum eis Deus dederit, stúdiósé celebrent et devote." Speramus etiam neminem in nobis inveniri, qui ignorantiae affectatae clypeo caput suum tegens, obtentu laboris pastoralis preces canonicas expungat. „Haec oportuit facere, illa non dimittere." Math. 23, 23. Labor noster sine Dei praeveniente et adjuvante auxilio fructum salutis ferre non potest; „neque qui plántát est aliquid, neque qui rigat, sed, qui incrementum dat, Deus," I. Cor. 3,7. Hanc multiplicem Dei gratiain assidua precatione diurni nocturnique officii devotíi recitatione quotidie petere et fiducialiter sperare oportet. Non enim unus, sed omnes simul, qui unius ejusdemque pastoralis sollicitudinis consortio copulamur, mutuis psalterii divini suffragiis suffulti, divinam exoramus clemontiam, ut detur populo christiano a peccato resipiscentia, in bono perseverantia, reipublicae omnimoda prosperitás, defunctis requies, nobis vero in tentationibus robur invictum, in dubiis bonum consilium, iustitiae incrementum, fructus denique laboris amplissimus. Nec erit puto, qui credat sacerdotes horas canonicas conscientiose persolvere solitos in laboré quotidiano remissiores esse illis, qui illas facile negligunt. Alioquin Apostolus Paulus non laborasset omnibus abundantius, neque fuisset in laboré plurimo, quia ut ipse testatur oravit sine intermissione, Coloss. 1, 9. : „Non cessamus pro vobis orantes „et postulantés, utimpleamini agnitione voluntatis" Christi „in omni sapi„entia et intellectu spirituali." Oratio non facit pigros, sed operarios dignos. Multo minus negotia oeconomica justum titulum cuiquam nostrum praebere possunt divinum officium negligendi. Redituum ecclesiasticorum non is est finis, ut a tractandis rebus spiritualibus mentem avocent, sed potius is, ut ipsam in eisdem liberam et expeditam faciant. Ideo beneficia temporalia possidemus, ne anxia sollicitudine reruin humanarum ab inquirendo et diffundendo Dei regno retrahainur. Quia „nemo militans Deo implicat se negotiis saecularibus. II. Tim. 2, 4. Non negotiatores temporalium sed coelestium bonorum constituit nos Deus, ut thesaurum quaeramus et cibum non illuin, qui perit, sed qui permanet in vitám aeternam. Quare apostoli omnem a se, qua distinerentur, temporalium curam removent, dicentes : „Non est aequumderelinquere nos verbum Dei, etministrare mensis...^ nos vero orationi et ministerio verbi instantes eriinus." Act. 6. Tantum abest, ut oeconomica beneficii ecclesiastici cura beneficiatum aliquando a recitandis horis canonicis absolvat, ut potius novö etiam argumentö jurisque publici titulö ad illas persolvendas obliget. „Beneficium datur propter officium." Insignis proin foret rerutn perversio , propter beneficium negligere officium. Benefactores ecclesiae certe non in id mentem intenderunt, ut reditibus a se fundatis sacerdotes Dei a divinis ad saecularia negotia et lucra pelliceant : imo vero in contrarium respicientes, pia suffragia quotidie sibi ab eisdem ferri vuluerunt. Haec vota ab ecclesia acceptata et eá lege solenniter sancita sunt, ut nemo beneficiatorum partém capiat suorum redituum, nisi divinum officium quotidie absolverit. „Quilibet habens bene-