Az 1863-as kalocsai egyháztartományi zsinat iratai és határozatai

Index

— 221 — nus V. et Gregorius XVI. sub interminatione etiam censurae prohibuerunt. Ab exacta disciplinae hujus observantia nullo se sinant humano respectu, pollieitationibus aut blandimentis abduci, quoniam inter dispensatores mysteriorum, dicente gentium Apostolo, plurimum quaeritur ut fidelis quis inveniatur. Caput IV. De coemeterio et sepultura. Ecclesia ceu sollicita mater, posteaquam filios, quos vivos fovit, ad exitum ex hac vita deduxisset, non desistit animam a corpore divulsam adjuvare piis suffragiis, et corpori exanimi congruum honorem tribuit. Dignum sane arbitratur, ut corpus, quod immortalis animae habitaculum, Jesu Christi membrum et Spiritus S. templum constituit, atque in spe resurrectionis seminatur in terram, ad locum quietis reverenter deducatur. Similia dormitionis loca coemeteria dicta jam prisca fidelium pietas sacraverat, factumque est, ut antehac defuncti potissimum intra cinctorium Ecclesiarum tumularentur. Sepeliebantur olim tempore persecutionum etiam in subterraneis catacumbis, ad quas fine celebrandorum mysteriorum fideles confluxerant. Hoc pietatis sensu invaluit, quod coemeteria fidelium a communi profanoque usu segregari et ecclesiastico ritu benedici coeperint atque cuncti, qui in Ecclesiae gremio fuere mortui, in benedictum locum fuerint sepulti. Ad spem christianam designandam invaluit etiam pia consuetudo tumulos salvificae crucis simulacro signandi, in medio vero coemeterii pro vivorum et mortuorum consolatione crux major collocata est. Ad avertendum omne profanationis periculum coemeterium sepimento vei adminus latiore fossato segregetur. Eligatur locus a communitate non multum dissitus, neque aquarum inundationi expositus. Adsitin