Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1964

Index

— 28 -pastore viduatae benigne providere cupiens, dignitatem Metropolitae et Archiepiscopi Excellentiae Vestrae dignata est conferre, quod nos canonicos Metropolitanani Capituli profunda cum reverentia et grato animo excepisse, libenter hisce testificor. Vi altae istius dispositionis est igitur Excellentia Vestra Metropolita et Archiepiscopus noster, qui facultatem habét crucem metropolitanam et pallium archiepiscopale deferendi certisdiebus irt tota provincia Colocensi, crucem — inquam — et pallium cum sex crucibus intextis, quae praeter potestatem Metropolitanam symbolice innuere videntur, quod Excellentia Vestra ad portandam crucem omni die paratam se praebere teneatur. Est enim dignitas archiepiscopalis non solum dignitas inagna imo excellens, sed etiam — ut aiunt — onus vei ipsis angelicis humeris formidandum. • Sollemni hac hora, qua Excellentia Vestra bullám pontificiam coram Capitulo exhibendo régimén huius veteris ac celebris arhidioecesis ad normám ss. canonum legitime capessivit, nos canonici huius Capi tuli Excellentiam Vestram imis ex praecordiis salvere iubemus, insimul rogantes, ut nos omnes decursu sui regiminis sua consueta benevolentia amplectatur. Bene novimus nostrum oflicium a iure delineatum, vi cuius Capitulum in eeclesia cathedrali eo fine est institutum, ut sollemniorem cultum Dei in ecclesia exhiberet, episcopum ad normám ss. canonum taquam eius senatus ac consilium adiuvaret, denique ut sede vacante eius vices suppleret in dioecesis regimine. Quae omnia prae oculis habentes, promittimui omnes et singuli canonici, quod in cunctis negotiK in quibus Excellentia Vestra nostrum votum, n<v stram opinionem, aut nostram cooperationem exquirere dignabitur re mature ac conscientiose perpensa eiusmodi proponere studebimus solutionem, omni humano respectu seposito, quae optato fini quam nnxime respondebit neque legum praescriptis refragabitur. Attamen nostrae ac huinanae fragilitatis optime conscii, minimé omittemus Dd providentis opem humili prece implorare, ut Excellentiae Vestrae et nobis, suis exiguis adiutoribus, in rebui exsequendis, praesertim si quaestionem m igni momenti enodandae nobis proponentur, desuper suum efficax praestet adiumentum. Quibus humiliter praemissis, fidelitatem, filialem adhaesionem et caritatem nostram erga altam Excellentiae Vestrae personam contestantes, cum fiducia rogamus Numen Divinum, ut Excellentiae Vestrae régimén, suo afflatu et sua potenti virtute, in salutem gregis suae curae commissi, faustum ac fructuosum efficiat. Colocae, die 29 oct. 1964. Nr. 2947/64. Sermo aditialis novi Archipraesulis Venerabile Capitulum Metropolitanum 1 Grato animi affectu percepi verba canonici lectoris quibus me nomine Capituli Metropolitani salutavit, mihique promptam eiusdem Capituli cooperationem promisit in regenda archidioecesi sollemni hac hora, qua Dei et Apostolicae Sedis gratia a sede Csanadiensi ad hanc sedem Metropolitanam Colocensem sum translatus. Post quattuor lustra ibidem feliciter transacta moerore cordis affectus valedicere debeo dioecesi B. Gerardi episcopi, attamen haud exiguum solatium mihi affért, quod sedem pervetustam iilustrium decessorum Astrici atque Pauli Tomori archiepiscoporum capessere possum, quorum vestigiis inhaerere pro meis exiguis viribus, officii mei esse profiteor. Profunda cum pietate recolo hac vice memóriám immediati decessoris mei losephi Grősz archiepiscopi, ante triennium e vivis erepti, quem in vivida recordatione esse apud fideles, tűin flores ad eius sepulchrum depositi, tum sacra pro eius salute pie a fidelibus cblata, luce clarius testantur. Lucidun exemplar tot magnoru n archipraesuluin obligationem mihi imponit, ut eorum egregie gesta non solum admiratione prosequar, sed etiam imitari studeam. Intuitu ardui istius muneris, vei ipsis angelicis humeris formidandi, angore repletur cor meum, quare enixe oro venerabile Capitulum, ut me in meo munere ferventi precatione, consilio et opere adiuvare nunquam intermittat. Superfluum existimo hac vice mea futura proposita delineare aut eadem fusius evolvere, quo omisso en celebri huic archidioecesi offero meam humilem personam, meam caritatem, mea servitia, uno verbo in spirilu B. Pauli Apostoli omnibus omnia fieri volo ut omnes faciam salvos (1. Cor. 9. 22.). Id promittens profunde sentio, meam iuvenilem aetatem esse elapsam. Attamen tot laboribus exaritlatis, multa expertus sum, quae hodie thesaurum vitae meae constituunt, e quo nunc in provecta iam aetate hauriens, certo certius cunctis mihi a divino Pastore concreditis prodesse potero, si providens Deus mihi opem ferre propitius erit, nec me sua potenti virtute destituet. Haud parvam mihi fiduciam affért, sedem archiepiscopalem capessendo non in regionem prorsus incognitam me esse migraturum sed in civitate arehiepiscopali Colocensi novam et iucundam pátriám esse inventurum. Fui enim suffraganeus huius provinciáé, notabilis cleri iunioris pars in seminario meo Szegedinensi sacra scientia est inbuta, atque ad sacram vocationem sacerdotalem educata. Imo sat mul i e clero iuniore per impositionem manuum mearum ordinein sacerdotalem sunt adepti. Qua ratione non solum vincula iuridica exorta esse existimo inter dioeceses Csanadiensem et Colocensem sed etiam relationes spirituales, quae decursu annorum mutuum nexum fiducialem ac fervidum effecerunt. Nec id silentio peaterTre possum, quod magistri quoque Colocenses in lyceo Szegedinensi sacras disciplinas tradiderunt, imo vicarius capitularis, nunc iam vice functus, officium rectoris ibidem adimplevit. luxta effatum Domini bonus Pastor benenovit suas oves suosque agnos, suae vigilantiae concreditos. Et ego Divini Pastoris ope fretus spero, id me etiam in alma hac archidioecesi esse assecuturum. Pro fidelitate, adhaesione, et caritate mihi a venerabili Capitulo promissa denuo grates ex corde refero, et piis ad aram praecibils commendatus peramanter tribuo praesuleam benedictionem. Colocae, die 29. oct. 1964.