Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1918

Index

— 12 — E Theologia Morali. Martinus sartor, trium hliorum impube­rum páter, in bellum vocatus et mox in aciem missus est, ubi globis ignivomis per plures dies expositus in trepidatione cordis votum emisit, se certam piam peregrinatio­nem peracturum et in monumentum heroum in bello occumbentium, quod erigendum in sua civitate jam decretum est, trecentas Coronas oblaturum esse, si a servitio militari liberatus salvus domum revertatur. A ser­vitio militari post annum revera solutus, laetus domum rediit. Sed gaudium ejus brevi admodum duravit. Etenim post pau­cos dies in periculosum morbum incidit, in quo et vitám finivit. — Ante mortem, ne quid requiei animae suae in aeternitate ob­stet impedimentum, rogavit Bonam, uxorem suam, peregrinationem a se promissam per­agere et 300 Coronas in opus supramemo­ratum ex haereditate persolvere, quod utrum­que Bona ei praestare promisit. Executioni tarnen voti varia exsurgunt impedimenta; quare Bona petit a confessario, utrum pro­missionem viro moribundo datam ipsa ex­sequi teneatur? Quid ei respondendum ? Semestri II. E Studio Biblico Novi Testamenti : Exponatur pericopa evangelica Domi­nicae III. post Epiphaniam, Mt. 8, 1 —13. E Jure Canonico. Cajus helveticae confessionis, 25 annos natus, anno 1883. matrimonium inivit cum Caja catholica, quae postmodum a fide de­fecit et post quincjue annos coram curia protestantica plenum divortium impetravit. Cajus vero patrio solio valedixit, in aliam regionem ignotam se contulit, nihilque amplius de eo a suis cognatis auditum est. Post viginti annos Caja novura matrimonium contraxit cum Titio item calvinista, qui post decem annos, facto divortio civili, ab ea liberatus est. — Titius nunc ducere vult Annám catholicam, paratus ipse catholicam fidem amplecti, si hoc matrimonium ei con­cedatur. Ut hoc suum consilium exsequi possit, Titius de Cajo, an in vi\is sit, magna cum diligentia indagaverat ; sed rullum aliud argumentum proferre valet, nisi quod Caja, quum secundum matrimonium secum con­traxisset, in libro copulatorum dicasur «mu­lier a viro suo legitime soluta»; unde con­cludit, Cajum ante decem annos adhuc vixisse, atque adeo suum matrimonium cum Caja secundum doctrinam catholicam in­validum fuisse. Quaeritur, an Titio hoc matrimonium permitti possit? vel quid parocho faciendum ? A lelkipásztorkodástanból. Titusz plébános az egyházmegyei kör­leveleket nem szokta pontosan elolvasni, így történt, hogy a misét ünnepnapokon, úgy mint ezelőtt, híveiért ajánlotta fel és csak öt hónap múlva vette észre, hogy neki e napokon az egyházmegyei hatóság szán­dékára kellett volna miséznie. Erre nagyon megharagszik és 1. azon miséket, amelyeket eddig az egyházi hatóság szándékára kellett volna végeznie, új misealkalmazással pótolni nem akarja; 2. azon indokolással, hogy a lelkipásztornak a hivekért való misézést isteni parancs írja elő, amely alól igazi szükség nélkül felmentést kapni nem lehet: vasárnapi miséit ezentúl kettős szándékra ajánlja fel, t. i. hiveiért és az egyházi ható­ság szándékára. Kalocsa, 1918. január 21. Lipót s. k. érsek. Kiadja az Érseki Hivatal Kalocsán. Nyomatott a Szent Antal könyvnyomdában Szabadkán.

Next

/
Oldalképek
Tartalom