Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1912

Index

— 86 Nr. 4290. Indulgentiae pio viae crucis exercitio adnexae. praemio remuneraturum. — Dátum Romae apud Sanctum Petrum die XV. mensis augusti MCMXII., Pontificatus Nostri anno decimo. Pius PP. X. Coloczae, die 2. Septembris 1912. Pium Viae Crucis, ut ajunt, exercitium, ad salutiferam sanctissimi D. N. Jesu Christi Passionem recolendam, a Romanis Pontificibus enixe commendatum ac pluribus indulgentiis ditatum fuisse neminem latét. Et quoniam non semper nec ab omnibus, erectas regulariter Stationes obeundo, peragi illud poterat; non defuit apostolica Sedes, pro iis qui aut infirma valetudine aut alia justacausa impedirentur,brevioribusprecibus, ante simulacrum Ssmi Crucifixi per Fratres Minores — queis ex privilegio apostolico pii ejusdem exercitii moderamen spectat — ad hoc benedictum recitandis, easdem indulgentias adnectere. Cum igitur per hujusmodi concessionem omnium fidelium utilitati satis consultum fuerit; Emi ac Rmi DD. Cardinales Inquisitores generales, in plenario conventu habito feria IV. die 8. Maji currentis anni, omnibus mature perpensis, consulendum Ssmo decreverunt, ut quascumque alias, praeter mox memoratam, hac super re concessiones, nominatim vero quae Coronas, quas vocant, Viae Crucis respiciunt revocare, abrogare ac penitus abolere dignaretur: insimul declarando, facultates omnes Coronas supradictas hunc in effectum benedicendi, sacerdotibus quibuslibet, tani saecularibus quam regularibus, in praestantioribus etiam dignitatibus constitutis, hucusque quomodocumque impertitas, statim ab hujus Decreti promulgatione, nullius amplius esse roboris. Et sequenti feria V. die 9. ejusdem mensis et anni, sanctissimus D. N. Pius divina providentia Pp. X, in solita audientia R. P. D. Adsessori S. Officii impertita, Emorum Patrum votis annuens, propositam ab eis resolutionem, suprema Sua auctoritate, in omnibus et singulis adprobare et confirmare dignatus est. Contrariis quibuscumque, etiam specialissima mentione dignis, non obstantibus. — Dátum Romae, ex aedibus S. Officii, die 24. Julii 1912. — L. f S. M. Card. Rampolla. f D. Archiep. Seleucien., Ads. S. 0. Coloczae, die 2. Septembris 191"2. Oum per Decretum Ne temere diei 2. Augusti 1907., n. IV., expresse ac nulla facta distinctione edicatur parochos et locorum Ordinarios valide matrimonio adsistere, dummodo invitati ac roqati . . . requirant excipiantque contrahentium consensum; graves in praxi difficultates ortae sunt relate ad mixtas nuptias in quibus, denegatis pervicaciter a partibus debitis cautionibus, Sancta Sedes, attentis peculiaribus quorumdam locorum circumstantiis, materialem tantum parochi praesentiam, per modum exceptionis ac veluti ultimum tolerantiae limitem, antea aliquando permiserat. Re delata ad supremam hanc sacram Congregationem sancti Officii, cui ex praescripto apostolicae Constitutionis „Sapienti consilio" integra manet . . . facultas ea cognoscendi quae circa . . . impedimenta disparitatis cultus et mixtae religionis versantur, atque in plenario conventu habito feria III., loco IV., die 21. Maii 1912. praevio Rmorum DD. Consultorum voto, perdiligenti examine discussa, Emi ac Rmi Dni Cardinales in rebus fidei et morum Inquisitores generales, omnibus mature perpensis, decreverunt: „Praescriptionem Decreti Ne temere, n. IV., §. 3., de requirendo per parochum excipiendoque, ad validitatem matrimonii, nupturientium consensu, in matrimoniis mixtis in quibus debitas cautiones exhibere pervicaciter partes renuant, locurn posthac non habere; sed standum taxatíve praecedentibus Sanctae Sedis ac praesertim s. m. Gregorii PP. XVI. (Litt. app. diei 30. Április 1841. ad episcopos Hungáriáé) ad rem Nr. 4277. De Parochi adsistentia matrimoniis mixtis si praescriptae cautiones detrectantur.