Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1912

Index

- 2 — Vis, ne dicam fortitudo e caritate divina promanans, inexhaustam virtutum heroicarum ac operationis indefessae ipsi suppeditabit scaturiginem omnibusque eius coelestem quendam characterem superaddet laboribus. Charitate autem destitutus, etsi maximis laboriosissimisque insudaverit operibus, teste Apostolo nihil aliud est, nisi „aes sonans et cymbalum tiniens,"

1) quod de quolibet christiano dictum, eo cum majoré in sacerdotem cadit pondere. Quid eniin quaeso caritate magis deceat, magis ornet hominem Dei,

2) ministrum Christi haeredemque muneris apostoliéi ?

3) Sane homo Dei es illius, qui charitas est et in quo ope solius manetur charitatis,

4) minister Christi es dicentis se ignem venisse mittere in terram,

5) hoc igne, charitatis utique, accendendam. Successor es apostolorum, qui teste S. Paulo omnia impendunt ipsique superimpendi volunt,

6) immo anathema esse cupiunt pro fratribus suis.

7) Hicce Dei ergo, Christi et apostolorum spiritus charitate insignitus solus dignus est, qui spiritus vocetur sacerdotalis. Hic status vero non fortuito quasi casu Vobis obtigit, sed ipse Deus charitatis Vos ut tales praescivit atque praedestinavit ante constitutionem mundi eligendos mox, ut eatis et fructum afferatis.

8) Deo vocanti actu dilectionis appretiativae respondistis „Dominus pars haereditatis meae et calicis mei."

9) Ab ipso Domino principes „populi sancti Dei" „regni sacerdotalis"

1

0) constituti, patres „rtliorum dilectionis" effecti „dispensatores mysteriorum Dei,

1

1) mysteriorum charitatis fontium custodes positi: nonne ut luminaria charitatis, quae, uti radii solis colores, ita omnes amplectitur virtutes, lucere debetis ? Agnum charitate mactatum manibus quotidie conl) 1. Cor. 13. 1. B) 1. Cor. 4. 1. 6) Luc. 12. 49. ') 3. Rom. 9. 3. a) Joann. 15. 5. ,

l) 1. Cor. 4. 1. ') 1. Tim. 6. 11. 4) 1. Joann. 4. 16. ") 2. Cor. 12. 15. 8) Joann. 15. 16. 1

0) Leo. 19. 6. trectatis, corde suscipitis, fidelibusque sumendum distribuitis: num foco huic divinae charitatis assistere, ac ignem ipsius Vobis incorporare possetis, quin calorem coelestis huius ignis perciperetis, quin toti quanti hoc igne divino exardescatis ? In tribunali charitatis divinae quamplurimos reos absolventibus nonne Vobis praelucent verba consolationis plena: Multa ei remittuntur peccata, quoniam dilexit múltúm.

1) Et „charitas operit multitudinem peccatorum."

2) Dum parvulos sacro fonté abluitis vei pubem scholarem rudimentis doctrinae catholicae imbuitis, procul dubio verba Christi charitate plena auribus vestris resonant: „Sinite parvulos venire ad me."

3) Et fideles in ultima cum morte lucta peccatis absoluti, sacro viatico refecti oleoque infirmorum roborati divinam charitatem exposcendo, quid aliud nisi evangelica videntur repetere verba: „Pertransiit benefaciendo."

4) Uti quondam apostoli Christum visibilem, sic nunc Vos Venerabiles Fratres eundem invisibilem per vias charitatis comitamini hominum benefactorem, non ut spectatores solummodo, sed tamquam viva charitatis ipsius instrumenta. Si vero, ut scholasticis piacet, causa instrumentális accomodari debet principali agenti, quid inde nisi vestram quoque activitatem hocce charitatis charactere ad producendos spirituales fructus quam maximé indigere patebit ? Sed e converso charitatem sacerdotis zelo pastorali tamquam lapide lydio probari divinae veritatis docemur effatis. Cum Christus Dominus B. Petrum apostolum principalem ecclesiae suae esset constituturus pastorem, maximo huic ac gravissimo muneri tradendo, trinam dilectionis fassionem praeire jussit, quasi diceret: si diligis me, pasce oves meas.

5) Fratres in Christo Dilectissimi, si vere diligitis divinum Servatorem, cum Eiusdem l) Luc. 7. 47. s) Marc. 10. 14. 6) Joann. 21. 17. *) 1. Petr. 4, 8. 4) Act. Ap. 10. 38.