Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1911

Index

— 59 — Ut Petro e triplici casu elevato, nobis quoque a reatu absolutis in suamque denuo gratiam receptis, pastoralis zeli Christus injungit officium: si diligis me, pasce agnos meos. Certe nullatenus gratiorem pro disruptis vinculis ipsi exhibere poterimus animum, quam si aliorum vinculis detra­hendis auxiliatricem adhiberemus manum. Considera, qualem zeli ignem ille prae­seferat gentium apostolus, quem e lupo rapace vas electionis divina effecerat gratia: in multa patientia, in tribulationibus, in necessitatibus, in angustiis, in plagis, in carceribus, in seditionibus, in laboribus, in jejuniis, in vigiliis . . . per glóriám et ig­nobilitatem, per infamiam et bonam famam. 1) Tales omnium temporum semet exhibebant veri in salvandis animis Dei cooperatores, altissime cordibus aureum illud S. Dionysii reconditum habentes effatum: „Divinorum omnium divinissimum est cooperari Deo in salutem animarum." Talis certe fűit celeber­rimus ille Joannes Vianney parochorum exemplar, qua talis judicio quoque S. Matris Ecclesiae comprobatus et a praede­cessore meo, dum prima ad Vos faciebat verba, Vobis tantopere commendatus. Talium virorum spiritu Christi imlammatorum zelo apostolico facies terrae renovata, móres fe­rocium populorum mitigati, palmites vineae Christi quam plurimis dissitimisque spinas vineasque ac tribulos proíerentibus illatae ac implantatae sunt terris. Et quum manus Dei abbreviata non sit, ipsae vero indigen­tiae spirituales in dies crescant, quis infitias ibit nostris diebus majoréin in modum zelo hoc ardenti opus esse, quam aliquando fuerat? Et nonne honorificentissimum no­bis est, tam inclyto adstipulari exercitui ? Etsi belliducum clarissimorum glóriám laureamque assequi nequeamus, a Christo tamen nostrae militiae rege, vei aquae frigidae poculo coelestem mercedem polli­cito, aequam copiosamque pro quavis­*) II. Cor. 6, 4. sequ. I muneris nostri zelose impleti parte remune­rationem sperare jubemur. Regnum enim a constitutione mundi paratum, certe non iis solis possidendum proponitur, qui meritis cibatorum corporaliter esurientium pota­torumque sitientium ac redemptorum captivorum fulgent, verum altiore sensu ad eos quoque pertinet, qui hanc eandem operám spiritualibus sublevandis indigentiis praestabant, non sublevando solum, sed in seipsos onera, infirmitatemque ovium sus­cipiendo. Qui ad exemplum apostoli cum infirmantibus ipsi quoque infirmantur, cum scandalizatis ipsi quoque uruntur 1) qui libentissime impendunt, immo ipsi quoque superimpenduntur pro animabus. 2) Ast non apostolicis solummodo ratione zeli pastoralis, sed ipsis angelicis sociamur turmis, qui „administratorii sunt spiritus, in ministerium missi propter eos, qui haeredita­tem capiunt salulis," 3) summique salutis hu­manae auctoris ingredimur officinám „Dei adjutores" effecti vitamque ipsius quodam sensu participantes, cum ,zelus, teste S. Ambrosio, 4) Dei vita sit" cumque Deus nihil velit, nisi ut vitám habeamus et abundan­tius habeamus. 5) Vitám hanc animabus conununicandam procurantes nosmetipsos praebemus admini­stratores ipsi Sanctissimae Trinitati in opere creationis, redemptionis ac sanctificationis, de quo opere apposite seribit Richardus a S. Victore: ,,lgnoro an possit hac gratia in terris majorem aliquam Deus homini conferre, quam ut ejus ministerio perversi homines in melius mutentur et de filiis diaboli filii Dei efficiantur. An forte quidquam május videbi­tur esse mortuos suscitare ? Ergo május erit suscitare carnem iterum morituram, quam ani­mam in aeternum victuram." 6) Si ergo glória nos delectat tam praeclari operis, nequaquam deterreant sacrificia, quem hoc opus con­») II. Cor. 11, 29. a) Ibid. 12, 15. ») Hebr. 1, 14. *) In ps. 18. s) Joan. 10, 10. ") Lib. I. de praepar. in Cant. c. 4.

Next

/
Oldalképek
Tartalom