Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1910

Index

— 145 -si quid horum desit, sincero promtoque animo conentur acquirere. Nec nimiuni difficultatis habét investigatio; siquidem virtutum, quas diximus, defectum cito produnt et religionis officia ficto animo persoluta et servata metus causa, non conscientiae voce, disciplina. Quam qui servili timore retineat, aut animi levitate contemptuve frangat, is a spe sacerdotii sancte fungendi abest quam longissime. Haud enim iacile creditur, domesticae disciplinae contemptorem a publicis Ecclesiae legibus minimé discessurum. Hoc animo comparatum si quem deprehenderit sacri ephebei moderátor, et si semel iterumque praemonitum, experimento facto per annum, intellexerit a consuetudine sua non recedere, eum sic expellat, ut neque a se neque ab ullo episcopo sit in posterum recipiendus. Duo igitur haec ad promovendos clericos omnino requirantur, innocentia vitae cum doctrinae sanitate conjuncta: Neve illud praetereat, praecepta ac monita, quibus episcopi sacris ordinibus initiandos compellant, non minus ad hos quam ad candidatos esse conversa, prout ubi dicitur: „Providendum, ut caelistis sapientia, probi móres et diuturna justitiae observatio ad id electos commendet. Sint probi et maturi in scientia simul et opere eluceat in eis totius forma justitiae." Ac de vitae quidem probitate satis dictum esset, si haec a doctrina et opinionibus, quas quisque sibi tuendas assumpserit, posset facili negotio sejungi. Sed, ut est in proverbiorum libro: Doctrina sua noscetur vir utque docet Apostolus: Qui . . . non permanet in doctrina Christi, Deum non habét.

2 Quantum operae vero dandum sit addiscendis rebus multis equidem et variis, vei ipsa hujus aetatis conditio docet, nihil gloriosius elferentis quam lucem progredientis humanitatis. Quotquot igitur sunt ex ordine cleri si convenienter temporibus ve1 Prov. XII, VIII. - 2 II. Joan. 9. lint in suis versari muneribus; si cum fructu exhortari in doctrina sana, et eos, qui contradicunt, arguere;

1 si opes ingenii in Ecclesiae utilitatem transferre, oportet cognitionem rerum assequantur, eamque minimé vulgarem, et ad excellentiam doctrinae propius accedant. Luctandum est enim cum hostibus non imperitis, qui ad elegantiam studiorum scientiam saepe dolis consutam adjungunt, quorum speciosae vibrantesque sententiae magnó verborum cursu sonituque feruntur, ut in iis videatur quasi quid peregrinum instrepere. Quapropter expedienda mature sunt arma, hoc est opima doctrinae seges comparanda omnibus, quicumque sanctissimis perarduisque muneribus in umbratili vita se accingunt. Verum, quia vita hominis iis est circumscripta limitibus ut ex uberrimo cognoscendarum rerum fonté vix detur aliquid summis labiis attingere, discendi quoque temperandus est ardor et retinenda Pauli sententia: non plus sapere quam oportet sapere, sed sapere ad sobrietatemr Quare quum clericis multa jam satis eaque gravia sint imposita studia, sive quae pertinent ad sacras litteras, ad Fidei capita, ad móres, ad scientiam pietatis et officiorum, quam asceticam vocant, sive quae ad históriám Ecclesiae, ad jus canonicum, ad sacram eloquentiam referuntur, ne juvenes aliis quaestionibus consectandis tempus terant et a studio praecipuo distrahantur, omnino vetamus diaria quaevis aut commentaria, quantumvis optima, ab iisdem legi, onerata moderátorain conscientia, qui ne id accidat religiose non caverint. Ut autem suspicio segregetur omnis clanculum se inferentis modernismi, non solum omnino servari volumus quae sub numero secundo superius praescripta sunt, sed praeterea praecipimus ut singuli doctores, ante auspicandas ineunte anno praelectiones, Antistiti suo textum exhibeant, 1 Tit. I. 9. - * Rom. XII. 3.