Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1908

Index

125 XXII. Nr. 4123. Pii Papae X. exhortatio ad clerum catholicum. EXHORTATIO AD CLERUM CATHOLICUM PIUS PP. X. DILECTI F1LII SALUTEM ET APOSTOLICAM BENEDICTIONEM. I. Exhortatíonis causae ac proposita. Haerent animo penitus, suntque plena formidinis, quae gentium Apostolus ad Hebraeos scribebat (XIII, 17), quum illos commonens de obedientiae ofticio praepositis debitae, gravissime affirinabat: Ipsi enim pervigilant, quasi rationem pro animabus vestris reddituri. Haec nimirum sententia si ad omnes pertinet, quotquot in Ecclesia praesunt, at maximé in Nos cadit, qui, licet impares, supremam in ea auctoritatem, Deo dante, obtinemus. Quare noctu atque interdiu sollicitudine affecti, meditari atque eniti non intermittimus quaecumque ad incolumitatem faciant et incrementa dominici gregis. Inter haec unum praecipue Nos occupat: homines sacri ordinis eos omnino esse, qui pro muneris offlcio esse debent. Persuasum enim habemus hac maximé via de religionis statu bene esse Iaetiusque sperandum. Idcirco, statim ut Pontificatum inivimus, quamquam, universitatem cleri contuentibus, multiplices ejus laudes elucebant, tamen venerabiles fratres catholici orbis Episcopos impensissime hortandos censuimus, ut nihil constantius nihil efficacius agerent, quam ut Christum formarent in iis, qui formando in ceteris Christo rite destinantur. Sacrorum autem Antistitum quae fuerint in hac re . voluntates probe novimus. Novimus qua providentia, qua navitate in excolendo ad virtutem clero assidue connituntur: de quo illis non tam laudem impertivisse, quam gratias palam habuisse libet. — At vero, quum ex hujusLITT. CIRC. 1908. modi Episcoporum curis jam plures e clero gratulamur caelestes concepisse ignes, unde gratiam Dei, ex impositione manuum presbyterii susceptam, vei resuscitarunt vei acuerunt; tum adhuc conquerendum superest, alios quosdarn per diversas regiones non ita se probare, ut in ipsos tarnquam in speculum, prout dignum est, plebs christiana conjiciens oculos, sumere possit quod imitetur. Ad hos porro cor Nostrum per hasce litteras pátere volumus; videlicet ut cor patris, quod in conspectu aegrotantis filii anxia palpitat caritate. Hac igitur suadente, hortationibus Episcoporum hortationes addimus Nostras: quae, quamvis eo spectent potissimum ut devios torpentesve ad meliora revocent, tamen etiam ceteris admoveant velimus incitamenta. Commonstramus iter quo quisque studiosius in dies contendat ut vere sit, qualem Apostolus nitide expressit, homo Dei (Tini. VI, 11). justaeque expectationi Ecclesiae respondeat. — Nihil pláne inauditum vobis aut cuiquam nóvum dicemus, sed quae certe commeminisse omnes oportet: spem autem indit Deus, vocem Nostram fructum non exiguum esse habituram. Id equidem flagitamus: Renovamini... spiritu mentis vestrae, et induite nóvum hominem, qui secundum Deum creatus est in justitia, et sanctitate veritatis (Ephes. IV, 23, 24): eritque hoc a vobis in quinquagesimo sacerdotii Nostri natali pulcherrimum acceptissimumque munus. Quumque Nos, in animo contrito et spiritu humilitatis (Dan. III, 39), exactos in sacerdotio annos recogitabimus Deo; quidquid humani dolendum sit, videbimur quodammodo expiare, admonendo vos et cohortandout ambuletis digne Deo per omnia piacentes (Coloss. I, 10). — Qua tamen in 99