Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1900

Index

— 110 -Ut sacramenti minister illud continuo aut praeparat, aut conficit, aut distribuit. Omni momento paratus ad aquam regenerationis in baptismo profundendam, ad panem coelestem, qui animas nutrit, in eucharistia porrigendum, ad sacrum oleum, quod morientes confortat, rigescentibus eorum membris illiniendum, ad animarum vulnera in sacro tribunali sananda. Sacerdos supra multitudin^m hominum elevatus, ut illis reconciliationis, doctrinae coelestis et vitae novae nuntius esset, cum gratia sacramenti ordinationis simul sublimem et teneram indolem paternitatis spirituális a Deo accepisse videtur, quae intimo humani cordis affectui summopere congruit et per quam Deus animae sacerdotis quasi scintillam paterni illius amoris injicit, quo Ipse erga homines flagrat. Cum hac paternitatis indole necessario conjungitur spiritus immolationis et sacrificii; nam araor semper fűit eritque semper uberrimus fons dolorum et s^crificiorum. Mysterium redemptionis humanae est essentia et anima relígionis catholicae, unde et immolatio sui insigne est sacerdotii catholici eique quandam aeternitatis notam imprimit, ut de quovis sacerdote catholico certo sensu dici possit: Tu es sacerdos in aeternum. Duo haec muneris sacerdotalis indicia, paternitas videlicet spirituális et immolatio sui, quae sacerdotis frontem divino quodam fulgore irradiant, — sola sufficiunt ad id cognoscendum, quam alte sacerdos supra ordinem naturae elevatus sit. Quam sacerdotis sublimem conditionem admirans S. Bernardus sic exclamat: „Quantam dignitatem contulit vobis Deus, quanta est praerogativa ordinis Vestri! Praetulit vos Deus regibus et imperatoribus, praetulit vestrum ordinem ordinibus omnibus, imo ut altius loquar, praetulit vos angelis et archangelis, thronis et dominationibus. Sicut enim non angelos, sed semen Abrahae apprehendit ad faciendam redemptionem : sic non angelis, sed hominibus, solisque sacerdotibus, corporis et sangvinis commisit consecrationem." (S. Bemard. Sermo ad pastores in synod.) Altissimam hanc ordinis nostri dignitatem Ven. Frat. Fii. Dil. nunquam non prae oculis habentes omni diligentia in id tendamus, ut, quo majori illius aestimatione repleti in amore crucis, in perfectione sacerdotali et vitae sanctitate in dies magis proflciamus et nobilissima sublimis vocationis nostrae munia summo zelo et amore fidelissime obeamus, „ut dicente Cassiano — magnis laboribus magnae nomen professionis defendamus" ; nam — ut idem Cassianus monet „quidquid de aliis omnibus dictum est, magis absque dubio ad eos clericos et sacerdotes pertinet, qui exemplo esse omnibus debent, et quos utique tanto antestare caeteris oportet devotione, quanto antestant dignitate." (Cassian. lib. Eccl. 2. ad cath.) Quod reliquum est, dum Vobis Ven. Fratres ac Filii dilectissimi, et per Vos populo fideli, curae Vestrae commisso, pro filiali devotione et piis votis occasione jubilaei mei sacerdotalis sive scripto aut viva voce de benevolo corde coram me depromtis, sive in pectoris secreto Deo oblatis, intimas ex animo gratias refero: reciproca benevolentia Vobis omnibus similia gaudia impense adprecor et episcopalem benedictionem paternae in Vos gregemque Vestrum dilectionis meae testem peramanter in Domino impertior. Dátum Coloczae, festő S. Matthaei apostoli, anno Domini millesimo nongentesimo. Georgius, Archi-Episcopus.