Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1895

Index

rum instar Dominicus est Gusmanus, qui utraque in re elaboravit, marialis Kosarii confisus ope, feliciter. Neque dubium cuiquam erit, quautum redundet in eamdem Dei Genitricem de promeritis venerabilium Ecclesiae Patrum et Doctorum, qui veritati catholicae tuendae vei illustrandae operám tam egregiam dederunt. Ab ea namque, sapientiae divinae Sede, grato ipsi fatentur animo copiam consilii optimi sibi defluxisse scribentibus: ab ipsa propterea, non a se, nequitiam errorum esse devictam. Denique et Principes et Pontifices romani, custodes defensoresque íidei, alii sacris gerendis bellis, alii solleinnibus decretis ferendis, divinae Matris imploravere nomen, nunquam non praepotens ac propitium senserunt. — Quapropter non vere minus quam splendide Ecclesia et Patres gratulantur Mariae: Ave, os perpetuo eloquens Apostolomm. Fidei stabilé firmámentum, propugnaculum Ecclesiae immotum

1; Ave, per quam inter unias, sanctae, catholicae atque apostolicae Ecclesiae cives descripti sumus

2; Ave, fons divinitus scaturiens, e quo divinae sapientiae fluvii, purissimis ac limpidissim is orthodoxiae undis defluentcs, errorum agmen dispellant

3; tíaude, quia cunctas Itaereses sola interemisti in universo mundo

4. Ista quae Virginis excelsae fűit atque est pars magna in cursu, in proeliis, in triumphis íidei catholicae, divinum de illa consilium facit illustrius, inagnamque in spem bonos debet omnes erigere. ad ea quae nunc sunt in communibus votis. — Mariae fidendum, Mariae supplicandum! Ut enim christianas inter nationes una íidei professio concordes habeat mentes, una perfectae caritatis necessitudo copulet voluntates, hoc nóvum exoptatumque Religionis decus, sane quam illa poterit virtute sua ad exitum maturare. Ecquicl autem non velit efficere, ut gentes, quarum maximam coniunctionem Unigena suas impensissime a Patre flagitavit, quasque per unum ipse baptisma ad eamdem haereditatem salutis, pretio immenso partam, vocavit, eo omnes in admirabili eius lumine contendant unanimes? Ecquid non impendere ipsa velit bonitatis providentiaeque, tum ut Ecclesiae, Sponsae Christi, diuturnos de hac re labores soletur, tum ut unitatis bonum períiciat in christiana familia, quae suae maternitatis insignis est'fructus ?— Auspiciumque rei non longius eventurae eá videtur confirmari opinione et íiducia quae in animis piorum calescit, Mariam nimirum felix vinculum főre, cuius firma lenique vi, eorum omnium, quotquot ubique sunt, qui diligunt Christum, unus fratrum populus fiat, Vicario eius in terris, Pontifici romano, tamquam communi Patri obsequentium. Quo loco sponte revolat mens per Ecclesiae fastos ad priscae unitatis nobilissima exempla, atque in memória Concilii magni ephesini libentior subsistit. Summa quippe consensio íidei et par sacroruni communio quae Orientein atque Occidentem per id ternpus tenebat, ibi emmvero singulari quadam et stabilitate valuisse et enituisse glória visa est; quurn Patribus dogma legitime sancientibus, sanctam Virginem esse Deiparam, eius facti nuncium a religiosissima civitate exultante manans, una eademque celeberrima laetitia totum christianum orbem complevit. — Quot igitur causis íiducia expetitaruin rerum in potente ac perbenigna Virgine sustentatur et ereseit, tot veluti stimulis acui oportet stúdium quod catholicis suademus in ea exoranda. Ilii porro apud se reputent quam honestum hoc sit sibique ipsis fructuosum, quam eidem Virgini acceptuin gratumque certe futurum. Nam, compotes ut sunt unitatis íidei, ita declarant et huius vim beneficii se magni pro merito facere, et idem se velle sanctius custodire. Nec vero queunt praestantiore ullo modo fraternum erga 1 Ex hymno Graecor. ^4-/.caiazog. — 2 S. Ioannes Damasc. or. in annunc. Dei Genitricis, n. 9. — 3 S. Germanus constantinop. or. in Deip. praesentatione, n. 14. — 4 In Off. B. M. V. 30*