Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1890

Index

lam rei aliouius mortalis Nobis proponimus ipsi tamquam finem, sed majora quaedam atqne altiora speetanius. Videlicet fldera christianara conservari integram, ut oportet, volumus; ejus enirn vocatur in discrimen incolumitas. quando, qui populo praesunt, has partes assi­gnant reipublicae, vindicaré humanae rationi sine modo, sine lege, prinoipatum: quod, mis­sis ambagibus, nihil est aliiid. quam respuere funditus, quaecumque a Deo tradita sunt, pla­neque ab Ecclesia descisoere. Itaque 11011 id agitur tantum, nt religionetn civitas nullám habeat potiorern, aequabilitateraque juris largiatur nulio discrimine singulis, in qno iniqua et summe perniciosa ipsa aequabilitas est: sed laeessere piacet oatholicinn nomen publioa denunciatione belli, et ourn pessimis Jesu Christi inimicis eonsilia viresque oonjungere. Vix credibile videatur, hoc denique esse perventum, idque in Italorura gente, quae christianae veritatis lumen maturrirae, Dei rnunere, aspexit bonitatisque divinae maximae ao pláne sin­gularia, benefleia undeviginti saeoulorum spatio et sensit et religiose custodivit. Sed res est ante oculos posita. Neo sane minacius dicunt, quam faoiant; quin omni ratione conantur destinata perfioere, proptereaque non clesinunt institutorum et legum in Eeelesiae perniciem torqusre cursurn. Proximae calendae Januariae initium novi juris poenalis sunt, ut nostis, allaturae. De quo cum deliberationes anno superiore in legumlatorum coetu haberentur, Nos quidem hoc ipso loco havid praetermisimus capita illa, ut oportebat. redarguere, quae per speciem casti­gandae licentiae illuo revera pertinent, ut justam Oleri libertatem minuant, operamque prae­pediant. In quo detractura iri plurimum Eeelesiae diximus. quippe quae in societatis perfeotae formain divinitus eonstituta sui juris est. nec debet iu muneribus officioruin suorum ulli hominum imperio subesse. Simul conquerebamur. injuriam fleri universo ordini Olericoruni, quod in eos, nulla causa probabili, sacri juris auctoritate contempta, singulares leges singu­lari se veri ta te constituerentur. Quae tanien perlevi sententiaruin mutatione probatae lataeque sunt. Nos itaque Apostoliéi offíciiNostri memores, quas tune expostulationes, coepta injuria, fecimus, easdem nune, patrata, renovamus. Sed aliud ex alio vulnus impendere Eeelesiae videtis: rogatam legem intelligimus de Operibus Piis. quam nuperrime festinatis suffragiis próbavere. quamque ipsam fatentur esse tanquam gradum ad cetera jaetum; scilieet ad omnia religionis delenda vestigia ex institutis civitatum. Congruit sane cum ejusmodi proposito ratio legis, eujus ea vis est iinprimis, quae­eumque pietatis eausa instituta esse eonstiterit, ea partim extinguere. partim in aliam for­mám naturamque convertere, ita pláne, ut in tanta mutatione eversio rerum institutarum verissime eonseeutura videatur. — Sed íllud prae ceteris nec pietati consentaneum, nec justitiae, omnia fere, quae instituta sint. aut testamento relicta, divini cultus eausa, aut defunctis expiandis, dotandisve puellis ad eollegia Monialium aspirantibus, hoe ipso haberi eaduea et vacua, aliosque in usus converti oportere. In quo perspicuum est, aucto­rum violari voluntatem, propterea, quod suam illi pecuniam utique in eas eausas, quae memoratae sunt, neo ullo paeto in alias, addixere: quae causae cum ad religionem, ad piorum manium solatia, ad perfectionem virtutis pertineant, tam sunt natura immutabiles ae

Next

/
Oldalképek
Tartalom