Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1875

Index

— 101 — VP Nr. XVIII. RESOLUTIONES THEMATUM Clero ciirato Arclii-Dioecesis Colocensis anno 1873. propositorum, per Dominos Tlieologiae Professores exaratae. I. E tlieologia dogmatica generáli. Exponatur doctrina Ecclesiae catholicae de divina providentia, speciatim a) de conservatione. b) gubernatione rerurn creatarum. Divinae providentiae conceptus generális est, et notionein importat liberae actionis divinae ad extra, qua res creatae secundum earum conditionem in reali existentia conservantur ac fiúi suo conformiter reguntur. Speciális ejus notio designat a) mentis divinae attentionern creatis singulis impensam, qua Deus eoruni futurae sorti veluti antecedenter prospicit, ut ait S. Joan. Damasc. 1. 2. c. 29. „Providentia est cura rerurn a Deo prófécia;" b) voluntatis divinae consilium decretum­qúe efficax res creatas per média idouea non solum c'onservandi sed etiam fini praefixo confor­miter administrandi et regendi, ut idem S. Auctor 1. c. habét : „Providentia est Dei voluntas, per „quam res omnes apte administrantur." — Duo itaque providentia divina complectitur : unum, quod spectat ad divinam mentem, estque futuri praevisio et certa notitia; alterűm pertinet ad divinam voluntatem, et est efficax actio in conservatione et gubernatione creatorum. Priinuin re­velat Dei omniscientiam et infinitam sapientiam; alterum manifestat mirabilem ejus potentiam et bonitatem, dicente Salvatore Math. 6. 32. „Scit eniin Páter vester, quia his omni­„bus indigetis." Et Luc. 11. 13. „Si ergo vos, cum sitis mali, nostis bona '„data dare filiis vestris, quanto magis Páter vester coelestis dabit spi­„ritum bonum petentibus se." De fide est: providentiam singulari ac prorsus gratuito et liberó Dei beneficio cun­ctis creatis jugiter affulgere, ut ait Conc. Yatic. Sess. III. cap. 1. de fid. cath. „Universa vero, „quae condidit, Deus providentia sua tuetur atque gubernat, attingens a fine usque ad finem forti­„ter et disponens omnia svaviter. Omnia enim nuda et aperta sunt oculis ejus, ea etiam, quae „libera creaturarum actione futura sunt." Et quoniam Deo tuente atque servante mundus et omnia, quao in eo sunt, a maximo usque ad minimum consistunt salva, per hanc conservationem eam Dei intelligimus liberam ope­rationem ad extra, qua efficitur, ut res sint, quod sunt, et esse pergant, quod creatae sunt, atque tamdiu maneant, quamdiu voluerit, qui eas sustinet Omnipotens. Ex quo consequens est, conser­vationis divinae a) causam efficientem esse Deum Creatorem omnium, non actu primo, ut dicitur, operantem, cujus effectus est productio rerum ex nihilo; sed actu secundo coope­rantem, cujus effectus est conservatio productarum iu statu existentiae. Quamvis enim actio Dei metaphysice simplex sit, actus purus, sine compositione potentiae et actus novi : ob diversum Circ. Lit. Nr. XVIII. 1875. 1 Nr. 1112. Iíesolutiones thematum an­no 1873 pro­positorum.

Next

/
Oldalképek
Tartalom