Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1872

Index

— 55 — nec proinde jus ullum transferat, et lex non prohibet reddi, quod simoniace dátum est, nisi simonia fuerit reális in beneűcio, unde haec paena, cum sit quid odíusum, non debet extendi ultra casus in lege expressos 1). 5) Simoniace accepta pro collatione ordinum, administratione sacramentorum, sacramentalium, aliurumque rerum spiritualium, quae conferuntur siue damuo aut incominodo temporali conferentis, uti : dispensationes, absolutiones ect. jure divino restitui debent, consequenter ante omnem judicis sententiam 2). Yideaut igitur, suamque conscientiam examinent qui beneficium aliquod contulerunt, resignarunt, vei ad illud presentarunt, aut commendarunt, an propterca simoniace exegerint vei receperint temporalia, etsi quis reum se iuvenerit, illico restitutionem facere non omittat, si'cus enim in continuo statu disgratiae, et aeternae damnationis periculo versabitur, nisi aliquem titulum a restitutione excusantem habeat, qualis certe non est risus et contemtus hujus tam certae doctriuae, nec crassa vei affectata ignorantia illius, minus vero stulta pertinacia, qua nonnulli vermen constientiae sopiare cupientes, mentem a rationibus doctriuae avertunt. Certe his et similibus restitutionem simoniace aueptorum temporalium facere ncgligentibus sequentia cum Panormitano inclamare licet : Multi tales sunt hodie in orbe, de quorum salute diffidendum est, cum decedant in tali peccato. Nam pccccatum non dimittitur, nisi restituatur ab 1 atum 3). Causae a simonia excusantes gravissimorum auctorum consensu potissimum sunt sequentes : a) Si temporale pro spirituali, aut e contra, detur omnino gratis sine omni implicito aut explicito, „nam illud gr a tantér recipi potest, quod fuerit sine taxatione gratis oblatum 4). b) Si post acceptum spirituálé detur temporale, aut e contra, ex mera gratitudine ad satisfaciendum obligationi antidorali 5). c) Si temporale detur, ne eligatur indignus, aut minus dignus 6). d) Si ministris ecclesiae dentur temporalia non peimodum pretii, sed solum per modum stipendii, ad erom honestam sustentationem pro administratione Sacramentorum et sacramentalium; pro missis, aliisque functionibus spiritualibus. „Nam Dominus ordinavit, iis qui evangelium annuntiant, de evangelio vivere

7). e)Si spirituálé conservatur propter preces armatas, sive propter gravem metuui incussum, sine omni tamen pacto 8). f) Si interveniat ignorantia vere invincibilis 9). Num autem quis revera habeat illáin, cujusvis constientiae relinquitur. — Ilii, quod sibi metuant, certe habent, qui de simonia nec legere, nec audire aliquid volunt, vei qui leguut, aut audiunt, temen lecta vei audita statim excutiunt, aut parum curando rident et contemnunt. g) Si temporale detur propter laborem functioni sacrae, seu ministerio sacro extrinsecum, et solum per accidens conjunctum, ab eoque distrinctum, nec aliunde debitum, e. g. quando Sacerdos longum iter conücere debet ad celebrandam in certa ecclesia missam, vei administrandum sacramentum vei ad concionem habendam. Quia talis labor et obligatio ex se est pretio aestimabilis, et per accidens solum hic et nunc annectitur spirituali ministerio 1

0) h) Si temporale detur ad rediinendam vexationem injutam. Hic tamen ') Antoine Theol. Mor. Tom. II. Tractatus De virtute Religionis, Artic. II. Quaest XX. Resp. 4, — s) Reiíf. cit. 1. n. 298. et seqtibus. — 3) C. h. t. n. 6. — *) Cap. 30. h. t. — 5) Reiff. §. VI. p. 85. n. 117. — 6) Ibidéin §. MII. p. 89. n. 145—146. — 7) I. Cor. 9. 14. Reiif. §. X. p. 94. n. 229. et seqtbus. — 8) Ibidem §. IV. p. 79. n. 66. — 9) Ibidern §. XII. p. 117. n. 304. ,

0) Ibidem n. 305—307.