A Győri Püspökség Körlevelei, 1940

Tartalomjegyzék

41

934. sz.

Imádkozzunk a világ- békéért!

A IV. számú körlevélhez.

'.jfvtn . .síh.K-u /9 nißrriyrb tj * •

> ( •; i ;KípÚjO fdi8 Jbi ÍkÍ3í.-. i . ' . . .

Egész terjedelmében közlöm dicsőségesen uralkodó Szentséges Atyánknak a bíboros államtitkát; úr ő eminenciájához intézett Levelét, szeretettel kérve T. Papjaimat, hogy azt gondosan átolvasva tegyenek meg minden telhetőt híveik s különösen az ártatlan gyermekek Szentséges Atyánk szándékának megfelelő felhangolására és a világbékéért május hó folyamán végzendő áhítatgyakorlataikban álljanak mellettük meg-megismétlődŐ buzdításukkal.

r-UT( !■ ' .1 I »• •

DILECTO FILIO NOSTRO

ALOYSIO S. R. E. PRESB. CARD. MAGLIONE mA PUBLICIS ECCLESIAE NEGOTIIS

. •• •. ;i.,'i iHi'r. r.M'j mtmu'i'i mouu • i . ' • '

PIUS PP. XII

DILECTE FILI NOSTER

SALUTEM ET APOSTOLICAM BENEDICTIONEM

tj ii/lt !f t*l\i) t . e'.i. i ■ i,r. i/U) .

Superiore anno, eum euelum tetris infuscabatur nubíbüs, atqué 'armorum clangor, minitantiurtl bella, trepidos tenebat omnes, Nos, qui filiorum maerores anxitudinesque paterno participamus animo, tibi litteras dedimus (Epist. OuandUquidem d. d. xx apr. MDCCCCXXXiX.j, quibus per te Christianos onihés adhortabamur ut, mense maio proxime adventante, äd inagham Dei Parentem idcirco preces funderent ac vota, ut eadem benighissima Matér Filium suum, ob admissa tot scelera offensum, nobis miseris conciliaret, utque, discrepantibus rationibus iure compositis sedatisquö animis, populorum concordia redintegraretur. In praesens vero, rebus in deterius versis, cum saeviens bellum exardesdat, iamque paene innumeras rerum iacturas doloresque pepererit, facere non possumus quin iterum omnes enixe ob- testemur, quotquot ubique terrarum habemus filios, ut per proximum mensem, Deiparae Virgini dicatum, ad eius aram cotidie adeant, stippliciter deprecaturi.

Norunt profecto omnes Nos, inde ab exorto bello, nihil reliqui fecisse ut quibus rationibus potuerimus — cum publicis documentis orationibusque, tum de re colloquendo tractandoque — ad pacem atque concordiam renovandam, quae iustitiae fulcimine niteretur ac mutua fraternaque perficeretur caritate, adhortaremur omnes. Ac tibi, Dilecte Fili Noster, qui tam prope Nobis ades in universa Ecclesia gubernanda, intimaque consuetudine uteris Nostra, probe cognitum est belligerantium populorum doloribus angoribusque tam vehementer Nos affici, ut illa in hanc rem Apostoli Pauli verba geminare liceat Nobisque tribuere: »Ouis infirmatur, et ego non infirmor?« (II Cor., XI, 29.) Praeterea non modo ob ea, quae in dimicantes gentes teterrima mala ingruunt, summa maestitia Noster oppletur animus, sed ob discrimina etiam, formidolosiora cotidie, quae in ceteras quoque Nationes impendere videantur. Atsi, ut diximus, nihil praetermisimus, quidquid humanae opis est humanique consilii, ut hunc detrimentorum cumulum removeremus, summam tamen spem Nostram in eo reponimus, qui unus omnia potest, qui terram sua palma concludit, cuiusque in manibus sunt et populorum sortes et eorumdem moderatorum mentes voluntatesque. Quapropter omnes cupimus Nostris precibus suas item preces quodammodo inserant, ut misericordiarum Dominus quantocius potenti nutu suo aerumnosae huius procellae finem maturet.

Quandoquidem autem, ut divus Bernar-